Τοποθέτηση στην Ολομέλεια, επί του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας για την έρευνα, την τεχνολογική ανάπτυξη και την καινοτομία

Λεπτομέρειες

Δημιουργηθηκε στις Πέμπτη, 27 Νοεμβρίου 2014 13:30

Κύριε Υπουργέ, έχουν ειπωθεί πάρα πολλά πράγματα από την Τρίτη το απόγευμα μέχρι και σήμερα που συζητάμε το παρόν νομοσχέδιο. Όμως, πραγματικά νομίζω ότι πρέπει να σταθώ σε ένα συγκεκριμένο σημείο, γιατί αυτή εντελώς αναίτια αναφορά έχει συγκεκριμένο πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο.
Αναφέρομαι στην επίθεση που δέχτηκε χθες το Πρόγραμμα Μουσουλμανοπαίδων στη Θράκη. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο είναι εξαιρετικά πετυχημένο και είναι πετυχημένο, όχι γιατί το λέει η Γιαννακάκη, όχι γιατί το λέει η Δημοκρατική Αριστερά, αλλά γιατί έτσι έχουν γνωμοδοτήσει τα αρμόδια Όργανα των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου της Ευρώπης.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Για ποια επίθεση λέτε; Αναρωτιόμαστε όλοι.
ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ: Όχι, δεν πρόκειται για εσάς! Έγινε από συνάδελφο Βουλευτή.
Πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο έχει ως στόχο τη μείωση της σχολικής διαρροής και την ενίσχυση της ελληνομάθειας των μουσουλμανοπαίδων της Θράκης με τη χρησιμοποίηση καινοτόμων τεχνολογιών.
Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα -τα οποία είναι μετρήσιμα και από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, αλλά και από τους Διεθνείς Οργανισμούς τους οποίους προανέφερα- είναι θαυμαστά για τα επτά χιλιάδες παιδιά που φοιτούν, από νήπιο μέχρι Λύκειο. Έχει μειωθεί η σχολική διαρροή, και ιδιαίτερα στις μαθήτριες οι οποίες στην συντριπτική τους πλειονότητα εγκαταλείπουν την εκπαίδευση μετά από το δημοτικό σχολείο.
Ο στόχος μιας ευνομούμενης πολιτείας, ενός κράτους δικαίου, είναι ακριβώς αυτό: Η ισότιμη μεταχείριση όλων των πολιτών και ιδιαίτερα αυτών που παρουσιάζουν πολιτισμικές ιδιαιτερότητες στον κοινωνικό ιστό, με στόχο την κοινωνική συνοχή. Γιατί μόνο έτσι επιτυγχάνεται κοινωνική συνοχή και όχι με ευχές.
Όσον αφορά στο κυρίως νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ, κάνατε πάρα πολύ καλά και αποσύρατε το άρθρο 7 της τροπολογίας 2030/286 που αφορά το πιστοποιητικό γλωσσομάθειας. Όμως, επειδή σχεδόν απειλητικά μας είπατε χθες ότι θα το ξαναφέρετε, όταν το ξαναφέρετε λοιπόν...
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Δεν θα το ξαναφέρω με τροπολογία, με νόμο.
ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ: Ναι, ακριβώς.
Όταν, λοιπόν, κατεβάσετε τον νόμο -γιατί ξέρετε ότι ο νόμος έχει τη δυνατότητα να συζητείται και στις Επιτροπές, πράγμα που δεν γίνεται με την πλειονότητα των τροπολογιών, και μπορούμε συντεταγμένα να εκφράζουμε τις απόψεις μας...
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ναι.

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ: Χαίρομαι που συμφωνείτε.
Όταν, λοιπόν, φέρετε τον νόμο, να λάβετε υπόψιν σας τις παρατηρήσεις μας, ότι δηλαδή πρέπει να υπάρχουν πάγια και αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία να ρυθμίζονται άμεσα και όχι να παραπέμπονται σε ένα μελλοντικό χρόνο. Επίσης, να σέβεστε την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τη Σύμβαση-Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης και βέβαια τους κανόνες της αγοράς. Τέλος, πρέπει σίγουρα το νομοθέτημα που θα μας φέρετε να εγγυάται ότι αυτοί οι τίτλοι γλωσσομάθειας δεν θα είναι έγκυροι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό.
Συνεχίζω με την τροπολογία 2033/289 που αφορά τα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία. Τι γινόταν, λοιπόν, μέχρι τώρα; Μέχρι τώρα ένα σχολείο, δηλαδή μία υφιστάμενη δομή, χαρακτηριζόταν ως Πρότυπο Πειραματικό μετά από κατάθεση φακέλου από τον Σύλλογο Καθηγητών και τη σύμφωνη γνώμη της Διεπιστημονικής Επιτροπής Προτύπων Πειραματικών Σχολείων. Τώρα, λοιπόν, μας φέρνετε αυτήν εδώ την τροπολογία με την οποία μπορεί ο Υπουργός, με τη σύμφωνη γνώμη της Διεπιστημονικής Επιτροπής Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων, να ορίσει μία υφιστάμενη δομή ή να ιδρύσει από την αρχή ένα σχολείο και να το χαρακτηρίσει ως πρότυπο.
Εδώ πέρα έχουμε μία μεγάλη αντίδραση από τον Σύλλογο των Διδασκόντων στα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, την οποία εμείς θεωρούμε πραγματικά λογική. Και ακούστε για ποιο λόγο.

Παρόλη τη θετική αξιολόγηση που είχαν αυτοί οι καθηγητές και παρόλο το φόρτο εργασίας που έχουν εργαζόμενοι σε αυτά τα σχολεία –γιατί, βέβαια, έχουν εξετάσεις, έχουν λειτουργία ομίλων, έχουν σύνδεση με φορείς κτλ- δεν έχουν υλοποιηθεί τα κίνητρα, τα οποία το Υπουργείο Παιδείας στο σχετικό νομοθέτημα είχε ορίσει. Δεν υπάρχει δηλαδή, στελέχωση με γραμματείς, δεν υπάρχει αποσαφήνιση της διοικητικής δομής και δεν υπάρχει και το ειδικό επίδομα, το οποίο το Υπουργείο Παιδείας έχει ορίσει –όχι εσείς, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι η διοίκηση έχει συνέχεια- βάσει του άρθρου 48 της παραγράφου 8. Νομίζω η αντίδραση είναι μόνο για τις υφιστάμενες δομές και για τον ορισμό και χαρακτηρισμό των υφισταμένων δομών και όχι για την ίδρυση νέων.
Συνεχίζω με την τροπολογία 2034/290 και το άρθρο 7 που αφορά στην αλλαγή γνωστικού αντικειμένου των μελών ΔΕΠ. Τι γινόταν μέχρι τώρα; Ένα μέλος ΔΕΠ μπορούσε να ζητήσει διεύρυνση του γνωστικού του αντικειμένου, όταν ζητούσε και την προκήρυξη θέσης, προκειμένου να προαχθεί. Επιχειρηματολογούσε, βέβαια, για τη διεύρυνση του γνωστικού του αντικειμένου ενώπιον της Επιτροπής. Τώρα, λοιπόν, μας λέτε ότι μπορεί να γίνει, όχι μόνο διεύρυνση, αλλά και αλλαγή του γνωστικού αντικειμένου, όταν υπηρετείται η συγκεκριμένη βαθμίδα. Δηλαδή στη μέση της βαθμίδας, στην αρχή, στο τέλος κάποιος να αλλάξει γνωστικό αντικείμενο, πράγμα φυσικά που δεν έχει καμμία λογική και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μπορώ να διακόψω, για να το κουβεντιάσουμε;
ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ: Να τελειώσω και αμέσως μετά μπορείτε να τοποθετηθείτε.
Έρχομαι στην τροπολογία 2033/289 στο άρθρο 2 που αφορά στην περαιτέρω απασχόληση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών σε δραστηριότητες επιμορφωτικού ή ψυχαγωγικού σκοπού από 10 Σεπτεμβρίου μέχρι 30 Ιουνίου. Είναι προαιρετική. Ξέρετε, όμως, ότι στην Ελλάδα του 2014 προαιρετική απασχόληση εργαζομένου δεν υπάρχει, γιατί αν αρνηθεί, πάρα πολύ απλά θα απολυθεί. Και η αμοιβή καθορίζεται βάσει των υφισταμένων διατάξεων και όρων που διέπουν την εργατική νομοθεσία για υπερωριακή ή Κυριακάτικη απασχόληση.
Βέβαια, αυτό είναι το αποτέλεσμα της άρσης της εποπτείας του κράτους πάνω στην ιδιωτική εκπαίδευση που ήρθε από τον Υπουργό Αρβανιτόπουλο με το πολυνομοσχέδιο το Μάρτιο του 2014. Πλέον οι εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών δεν ρυθμίζονται από το Υπουργείο Παιδείας, αλλά από το Υπουργείο Εργασίας.
Κι εδώ, έχουμε ένα ζήτημα αντισυνταγματικότητας. Κι αυτό δεν το λέει η Δημοκρατική Αριστερά, αλλά το λέει η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που ζητάει να εφαρμοστεί η συνταγματική επιταγή της στενής εποπτείας του κράτους πάνω στην ιδιωτική εκπαίδευση. Βέβαια, γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα ότι για να εφαρμοστεί μια γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, πρέπει να γίνει αποδεκτή από τη διοίκηση. Στη συγκεκριμένη, δηλαδή, περίπτωση πρέπει να υπογραφεί από εσάς. Και εσείς τη γνωμοδότηση την έχετε στο συρτάρι σας από τον Αύγουστο.
Έρχομαι στο θέμα του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας. Κάνετε δωράκια εδώ κι εκεί, λοιπόν. Πάμε στο συγκεκριμένο. Πρόκειται για ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο, το οποίο εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και δίνει μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών σε τρεις σχολές. Δεν τις αναφέρω για την οικονομία του χρόνου. Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση που μας έχετε φέρει κρίνεται ότι μέχρι να γίνει αυτοδύναμο μπορεί οι διευθυντές μεταπτυχιακών προγραμμάτων να είναι αφυπηρετήσαντες καθηγητές με σχετικό γνωστικό αντικείμενο και υπηρετούντες επίκουροι καθηγητές.
Θέλω να μου πείτε: Με την ανεργία, η οποία υπάρχει στην Ελλάδα, όπου άνθρωποι με προσόντα δεν μπορούν να βρουν μια θέση σε ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα, θεωρείτε ότι είναι κατάλληλη στιγμή να απασχολείτε αφυπηρετήσαντες καθηγητές;
Κλείνοντας, θα ήθελα να σταθώ λίγο στο θέμα των ιδιωτικών κολεγίων. Στη συγκεκριμένη διάταξη που μας έχετε φέρει, θα αναφερθώ μόνο στο πολιτικό ζήτημα. Δεν θα σταθώ στη φωτογραφική διάταξη, γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Θα σταθώ μόνο στο πολιτικό θέμα.
Τη στιγμή που υποτίθεται ότι είμαστε σε μια φάση έναρξης διαλόγου για τη συνταγματική αναθεώρηση, όπου εκεί θα συζητήσουμε για τα πάντα και για το πολύπαθο άρθρο 16, ποιος ο λόγος και το νόημα να μας φέρνετε εδώ μια διάταξη, η οποία δίνει ακόμη ένα χαστούκι στο πολύπαθο άρθρο 16.