Αρθρογραφία

Η βαθεία υποκρισία της ΝΔ, άρθρο στο tvxs.gr

Ποιος να περίμενε ότι η ΝΔ θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί πολιτικά και να εργαλειοποιήσει μια βαρύτατη καταγγελία η οποία έχει συνταράξει προφανώς, τη χώρα αλλά και το σύνολο της ευρωπαϊκής οικογένειας? Δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα. Η αδιάλειπτη σπέκουλα και η πολιτική τυμβωρυχία πάνω στους νεκρούς και στην τραγωδία στο Μάτι, η οποία επαναφέρεται στο προσκήνιο με κάθε δοθείσα επικοινωνιακή ευκαιρία, δεν προοιώνιζε τίποτα πιο ώριμο πολιτικά. Δε θα σταθώ στο γεγονός ότι κάθε τηλεοπτική και ραδιοφωνική εκπομπή, κάθε πάνελ και κάθε Δελτίο Ειδήσεων αρχίζει με και επικεντρώνεται στην υπόθεση "Γεωργούλη". Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σοβαρό γεγονός, βαρύνουσας κοινωνικής απαξίωσης, το οποίο χρήζει όχι μόνο δημοσιότητας, αλλά και ανάλυσης και σχολιασμού.

Θα σταθώ όμως στην επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος. Η στρατηγική της ΝΔ διαμορφώθηκε ακαριαία. Μία που κυκλοφόρησε η είδηση για την καταγγελία, δύο που ο ΣΥΡΙΖΑ διέγραψε αστραπιαία τον ευρωβουλευτή, τρεις που δεξιά trolls και Αντιπρόεδρος της ΝΔ, ανακάλυψαν συνταρακτικές ομοιότητες με την περίπτωση Λιγνάδη και ευθύνες Τσίπρα!

Να θυμίσουμε λοιπόν σε όλους όσοι, όταν βοούσε ο τόπος για τον κύριο Λιγνάδη πετούσαν χαρταετό, λίγα στοιχεία για τη εν λόγω υπόθεση. Απλά, προς αποκατάσταση της αλήθειας και προκειμένου να μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα:

Στις 7 Αυγούστου 2019, ένα μόλις μήνα μετά τις εκλογές, η κα Μενδώνη εμφανίζεται στη Βουλή και ανακοινώνει την κατάργηση του διαγωνισμού για την θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου την οποία είχε προκηρύξει η προκάτοχος της «για λόγους δημοσίου συμφέροντος». Αμέσως μετά τοποθετεί- με αυθαίρετη ανάθεση- στη εν λόγω θέση, τον κ. Λιγνάδη! Μέχρι εδώ όλα καλά! Όχι καλά δηλαδή, αλλά ας μην είμαστε και λεπτολόγοι με διαδικαστικά και θεσμικά "ασήμαντα" θέματα.

Στις 2 Φεβρουαρίου 2021, το Υπουργείο Πολιτισμού σχολιάζοντας δημοσίευμα της δημοσιογράφου Έλενας Ακρίτα που έκανε λόγο για παραίτηση Λιγνάδη, με αφορμή καταγγελίες, έκανε λόγο για «φήμες» και «ασαφείς σκοπιμότητες». Πάλι όλα καλά. Άν είσαι καλοπροαίρετος άνθρωπος δεν πάει ο νους σου στο κακό.

Στις 6 Φεβρουαρίου 2021, δημοσιεύεται η συνταρακτική μαρτυρία για βιασμό, του Νίκου Σ. στον διαδικτυακό ιστότοπο 2020mag.gr. Ο κ. Λιγνάδης αναγκάζεται να υποβάλλει παραίτηση. Η κα Μενδώνη όμως ούτε τότε βρήκε το δρόμο προς τη δικαιοσύνη! Θα είχε χαλάσει το gps.

Δύο μέρες μετά η κα Μενδώνη εξακολουθεί να έχει δουλειές με φούντες και όχι μόνο δεν προλαβαίνει να απευθυνθεί στη Δικαιοσύνη, αλλά σε συνέντευξή της στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, δηλώνει: «Για τον κ. Λιγνάδη μέχρι στιγμής δεν υπάρχει επώνυμη καταγγελία. Όπως ο ίδιος λέει στην επιστολή του, δεν μπορούσε να αντέξει όλο αυτό το κλίμα των φημών που δημιουργούσε έναν κλοιό γύρω του» και ισχυρίζεται ότι ο Λιγνάδης παραιτήθηκε αυτοβούλως.

Στις 19 Φεβρουαρίου, 13 δηλαδή ολόκληρες ημέρες μετά τη μαρτυρία για βιασμό, του Νίκου Σ., υποβάλλεται μήνυση για μη παραγραμμένο αδίκημα σε βάρος του κ. Λιγνάδη και η κα Μενδώνη βλέπει το Φως το Αληθινό! Ανακαλύπτει ότι ο Λιγνάδης είναι «επικίνδυνος άνθρωπος» και όλοι νιώθουμε και δακρύζουμε με το δράμα της. Μη σου δώσει ο θεός όλα όσα μπορείς να αντέξεις! Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να «εξαπατήθείς - ολάκερη υπουργός- από τη βαθιά υποκριτική τέχνη του εκλεκτού σου!

Τέλος, στις 22 Φεβρουαρίου, ο κ. Σκέρτσος διέψευσε την κα Μενδώνη, ισχυριζόμενος πως «την ίδια μέρα που υπήρξε η καταγγελία, ζητήθηκε και δόθηκε η παραίτηση Λιγνάδη». Το αν η παραίτηση του ζητήθηκε ή αν την έδωσε αυτοβούλως εξακολουθεί μέχρι σήμερα να αποτελεί ένα άλυτο μυστήριο. Θα επιβιώσουμε και χωρίς να μάθουμε την πραγματική ροή των γεγονότων, αλλά η γνώση αυτή έχει μια κάποια σημασία υπό την έννοια της δημόσιας αντίφασης επίσημων κυβερνητικών δηλώσεων.

Η σύντομη αυτή αναδρομή έχει νόημα μόνο για να καταγραφεί η βαθιά υποκρισία της ΝΔ και όχι για να επιχειρηθεί το οποιαδήποτε "ξέπλυμα" του κ. Γεωργούλη. Η υπόθεση έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης. Και άλλες δυο τελικές παρατηρήσεις:

  1. Πως γίνεται να ισχυρίζεται η ΝΔ ότι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ γνώριζαν εδώ και χρόνια, ενώ η ίδια η καταγγέλλουσα δήλωσε ότι δεν είχε ενημερώσει ούτε την οικογένεια, ούτε το κόμμα της; Αν οι ψίθυροι στους διαδρόμους μπορούσαν να τεκμηριώσουν και να στοιχειοθετήσουν μαρτυρία, σίγουρα οι ευρωβουλευτές και τα δεξιά στελέχη της ΝΔ στις Βρυξέλλες, δε θα είχαν αποκρύψει το γεγονός!
  2. Η επικοινωνιακή στρατηγική της ΝΔ ανέσυρε από το χρονοντούλαπο την υπόθεση Λιγνάδη και "περιφρόνησε" την άλλη τρανταχτή υπόθεση. Την υπόθεση του Νίκου Γεωργιάδη- στενού συμβούλου του κ Μητσοτάκη. Ένα μυαλό χειμώνα, καλοκαίρι! Τι να πρωτοθυμηθεί κανεις?

Συνέντευξη στην κυπριακή εφημερίδα Πολίτης αναφορικά με τις εκλογές στην Τουρκία και το Κυπριακό

  1. Πως επηρεάζεται η Τουρκοκυπριακή κοινότητα από τις εκλογές στην Τουρκία; Ποιες τάσειςεπικρατούν;

Οι εκλογές στην Τουρκία, τόσο ως περιρρέουσα ατμόσφαιρα κατά την προεκλογική περίοδο, όσο και ως αποτέλεσμα της κάλπης επηρεάζουν πάντα την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα λόγω του σφικτού εναγκαλισμού που επιδιώκει η Τουρκία να επιβάλλει στην κοινότητα στην Κύπρο, χωρίς πάντοτε να το επιτυγχάνει, με πολύ πρόσφατο το παράδειγμα των Δημοτικών εκλογών στα Κατεχόμενα, στο τέλος του περασμένου Δεκεμβρίου.

Οι δημοσκοπήσεις του περασμένου μήνα έδιναν ένα προβάδισμα στον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου και το συνασπισμό της αντιπολίτευσης, το οποίο, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, δείχνει να χάνει τη δυναμική του και η ψαλίδα να μειώνεται.

Τόσο ο κυβερνητικός συνασπισμός, υπό τον Ταγίπ Ερντογάν, όσο και ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης φαίνεται να καταγράφουν δυνάμεις γύρω στο 40%.

Είναι σαφές ότι μετά από δύο Προεδρικές αναμετρήσεις, ο Ταγίπ Ερντογάν θα πάει σε β’ γύρο, γεγονός που έχει ουσιαστική σημασία, πέραν των πολιτικών μηνυμάτων, αφού στις 14 Μαΐου θα έχουμε και βουλευτικές εκλογές όπου φαίνεται ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός υπερτερεί. Άρα στο β’ γύρο των Προεδρικών ο Ερντογάν θα παίξει το χαρτί του κινδύνου της ακυβερνησίας και του πολιτικού χάους, ενώ, αν φυσικά επαληθευτούν τα δημοσκοπικά ευρήματα, ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης θα προσπαθήσει να περάσει το μήνυμα της ανάγκης ανάδειξης νέου Προέδρου προκειμένου να μη συνεχιστεί η πολιτική παντοδυναμία του σημερινού Προέδρου και του κυβερνητικού συνασπισμού.

  1. Ποιο το διακύβευμα των εκλογών για το Κυπριακό;

Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι για πρώτη φορά το Κυπριακό απουσιάζει από τη δημόσια αντιπαράθεση και προεκλογική ρητορική, όπως και από τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων, τουλάχιστον όπως το είχαμε γνωρίσει στις προηγούμενες προεκλογικές αναμετρήσεις, τόσο ως εθνικό θέμα υψίστης ζωτικότητας και σημασίας, όσο και ως καίριο πυλώνα των ευρωτουρκικών σχέσεων.

Στις εκλογές της 14ης Μαΐου, το Κυπριακό αποτελεί μέρος της συζήτησης των γεωπολιτικών ανακατατάξεων του ευρύτερου χώρου της Ανατολικής Μεσογείου.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να κάνουμε δύο επισημάνσεις: η πρώτη αφορά στην παραδοχή ότι οι Κεμαλιστές, για ιστορικούς λόγους, έχουν πιο αδιάλλακτη στάση στο Κυπριακό και η δεύτερη ότι η περίπτωση Κιλιτσντάρογλου δείχνει τις κοινωνικές, ιστορικές και πολιτικές αλλαγές ακόμη και στους κόλπους των Κεμαλιστών. Ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου είναι Αλεβίτης, κάτι που στο παρελθόν θα ήταν από μόνο του απαγορευτικό στο να ηγείται του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Αυτό ακριβώς δείχνει και τις αλλαγές που επήλθαν στην τουρκική κοινωνική και, κατ’ επέκταση, πολιτική ζωή της Τουρκίας: το δίπολο κεμαλισμός-ισλαμισμός δεν λειτουργεί με τους ίδιους όρους, όπως παλαιότερα. Θέσεις οι οποίες, πριν από δύο δεκαετίες, θα ήταν αδιανόητες για το Κεμαλικό κατεστημένο, σήμερα, αποτελούν μέρος της ρητορικής του.

  1. Σε περίπτωση εκλογής του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, τι θα σήμαινε για την Τουρκοκυπριακή κοινότητα και τι για το Κυπριακό; Τι θα μπορούσε να αλλάξει;

Όπως ο ίδιος έχει, κατ’ επανάληψη δηλώσει, δεν πρέπει να περιμένουμε θεαματικές αλλαγές σε ζητήματα όπως το Κυπριακό ή οι ελληνοτουρκικές σχέσεις. Όπως σημειώθηκε όμως παραπάνω, ο ίδιος είναι Αλεβίτης, μία θρησκευτική ομάδα, η οποία προέρχεται από πιο ήπιες παραδόσεις του Ισλάμ με Σούφι επιρροές. Σίγουρα, λοιπόν, το Ισλάμ θα πάψει να αποτελεί βασικό διακύβευμα και εργαλείο εξωτερικής πολιτικής, άρα θα σταματήσει η προσπάθεια Ισλαμοποίησης των Κατεχομένων και παράλληλα θα υπάρξει μία διαφορετική προσέγγιση στα ζητήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παράλληλα, η ρητορική Ερντογάν των τελευταίων χρόνων περί «Γαλάζιας Πατρίδας», διανθισμένη με εθνικιστικές κορώνες, που κάποτε εκφράζονταν μόνο από το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης, ενώ σήμερα είναι επίσημη ιδεολογία, θα περιοριστεί σε περιθωριακά στρώματα της τουρκικής κοινωνίας.

Όλα τα παραπάνω βέβαια, απαιτούν εγρήγορση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ουσιαστική και έμπρακτη διάθεση επανέναρξης συνομιλιών με στόχο τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακό στο συμφωνημένο πλαίσιο της ΔΔΟ.

  1. Σε περίπτωση επανεκλογής του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ποια η επόμενη μέρα στο Κυπριακό;

Ποτέ πριν το ενδεχόμενο της οριστικής διχοτόμησης δεν ήταν τόσο ορατό. Η επανεκλογή Ερντογάν με το μοντέλο της προσωποκεντρικής εξουσίας που έχει επιλέξει και την ανάδειξη της Τουρκίας ως μίας περιφερειακής δύναμης με βασικό βραχίονα το Ισλάμ, η οποία δρα ανεξέλεγκτα θα συνεχιστεί, γεγονός που θα δυσκολέψει, έτι περαιτέρω, την εξεύρεση λύσης.

Η πολιτική, και οι πολιτικοί, όμως είναι για τα δύσκολα. Οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα της κάλπης, τόσο η Κυπριακή Δημοκρατία, όσο και οι υγιείς δυνάμεις των Κατεχομένων οφείλουν να συνεχίζουν να μάχονται σθεναρά και ουσιαστικά για το κοινό μέλλον του νησιού, η επανένωση του οποίου είναι η μόνη οδός που εγγυάται την επιβίωση και την ευημερία του συνόλου των κατοίκων.

Τ/κυπριακός Τύπος και Προεδρικές Εκλογές: τα μεγάλα επίδικα για τον Νίκο Χριστοδουλίδη, άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών

Η είδηση της εκλογής του Νίκου Χριστοδουλίδη στο αξίωμα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας απασχόλησε σε μικρή κλίμακα τις τ/κυπριακές εφημερίδες και αυτό όχι μόνο γιατί τα Κατεχόμενα βιώνουν την τραγωδία των απωλειών από το σεισμό της Τουρκίας, μεταξύ των οποίων και μίας εφηβικής ομάδας βόλεϊ, αλλά και γιατί, ιδιαίτερα μετά την εκλογή Τατάρ, απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από την προοπτική της επανένωσης και της αρμονικής συμβίωσης.

               Από τη μελέτη των δημοσιευμάτων καθίσταται σαφές ότι η έκταση και ο τρόπος της κάλυψης της εκλογικής αναμέτρησης είναι σε ευθεία συνάρτηση με την τοποθέτηση της εκάστοτε εφημερίδας στο ιδεολογικοπολιτικό φάσμα: όσο πιο δεξιά τοποθετείται ιδεολογικά μία εφημερίδα, τόσο πιο σύντομο, λιτό και ειδησεογραφικού τύπου το δημοσίευμα: είναι η περίπτωση των Diyalog, Halkın Sesi και Vatan, οι οποίες σε τρεις γραμμές στη στήλη «Διεθνή» και υπό τον τίτλο «Ο Νίκος Χριστοδουλίδης νικητής στον Νότο» παραθέτουν μόνο την είδηση με το ποσοστό νίκης. Την ίδια μεταχείριση επιφύλαξε στο γεγονός η Avrupaτου Σενέρ Λεβέντ , θιασώτη της επιστροφής στο ενιαίο κράτος, θέση που στην Κυπριακή Δημοκρατία υποστηρίζει ευθέως το ακροδεξιό ΕΛΑΜ και, υπογείως, τα κόμματα του λεγόμενου μεσαίου χώρου, τα οποία και στήριξαν τον Πρόεδρο, πλέον, Χριστοδουλίδη.

Η κεντροαριστερή Yeni Düzen, αντιθέτως, κάνει εκτενή αναφορά στις δηλώσεις του νέου Προέδρου αναφορικά με το Κυπριακό: «η προτεραιότητά του θα είναι η επανένωση της πατρίδας και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σπάσει το αδιέξοδο και να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις… επιθυμεί μία πατρίδα που θα σέβεται τα δικαιώματα όλων των νόμιμων κατοίκων της, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων και Λατίνων», ενώ σημειώνει ότι απευθυνόμενος στους Τουρκοκύπριους ανέφερε «μοιραζόμαστε τον πόνο που βιώνουν ειδικά τις τελευταίες δύσκολες ημέρες και είμαστε δίπλα τους»

Η δεξιά, και μεγαλύτερη σε κυκλοφορία, Kibris, αναφέρεται μεν ειδησεογραφικά και στις εσωτερικές σελίδες στο θέμα, τονίζοντας ότι ο Χριστοδουλίδης υποστηρίχθηκε από τα κόμματα του απορριπτικού κέντρου, αλλά αφιερώνει στο αποτέλεσμα των εκλογών το άρθρο γνώμης, το οποίο υπογράφει ο διευθυντής του συγκροτήματος στο οποίο ανήκει η εφημερίδα, Οζέρ Κανλί, γνωστός για την αρθρογραφία του υπέρ της προσάρτησης των Κατεχομένων στην Τουρκία, το οποίο ξεκινά με την επισήμανση ότι οι πανηγυρισμοί της νίκης πλαισιώθηκαν με ελληνικές σημαίες και αποδίδει την νίκη του Χριστοδουλίδη στην παρέμβαση του Αναστασιάδη προκειμένου να μην εκλεγεί ο υποψήφιος του ΑΚΕΛ, ενώ σημειώνει ότι τόσο οι θέσεις του Χριστοδουλίδη, όσο και αυτές των κομμάτων που τον στήριξαν δεν προοιωνίζουν τίποτε καλό για το Κυπριακό, σημειώνοντας ότι ο Χριστοδουλίδης ένωσε κάτω από την υποψηφιότητά του τους «ΕΟΚΑτζηδες, δηλαδή τους Μακαριακούς (ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ), τους ΕΟΚΑ-Βητατζήδες και τους νέους ΕΟΚΑτζήδες (ΕΛΑΜ)», γεγονός που αποδεικνύει, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, την απροθυμία των Ελληνοκυπρίων για εξεύρεση λύσης. Στην ίδια εφημερίδα και στη Στήλη Παρασκήνιο, ο γνωστός δημοσιογράφος Χασάν Χάστουρερ επανέρχεται στην ανάμειξη Αναστασιάδη υπέρ Χριστοδουλίδη, για τον οποίο σημειώνει ότι ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για την πολιτική ζωή στα Κατεχόμενα ή για τους κοινωνικούς δρώντες και το ενδιαφέρον του εξαντλήθηκε στους οικονομικούς δείκτες και το εύρος χρήσης του ευρώ στο Βορρά», ενώ επισημαίνει ότι σε σχέση με τον ανθυποψήφιό του Μαυρογιάννη είναι «μακρύτερα από το να συμβάλει με θάρρος στην διαδικασία λύσης», ενώ διαβλέπει ότι «ανάμεσα στις γραμμές των δηλώσεων που έκανε μετά την οριστικοποίηση της υποψηφιότητάς του, μπορούμε να πούμε ότι επικρατεί ο διαχωρισμός». Ο δημοσιογράφος αναρωτιέται «Καλά, μπορεί να είναι βιώσιμη αυτή η πολιτική;», για να δώσει την απάντηση «Μπορεί από την δική του άποψη να είναι. Όμως, δεν θα είναι τόσο εύκολο όσο παλιά να συνεχίσει η στήριξη της Δύσης σε πολιτικές που αποτελούν τροχοπέδη της λύσης. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι ένας από εκείνους που το γνωρίζουν καλύτερα αυτό. Ουσιαστικά, μετά από σύντομο χρονικό διάστημα ο Χριστοδουλίδης θα βρεθεί αντιμέτωπος με δύο επιλογές υπογραφής. Είτε θα υπογράψει μια βιώσιμη συμφωνία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, είτε θα γίνει μέρος της μόνιμης διαίρεσης κάτω από την οποία δεν θα υπάρχει η υπογραφή του. Αν ο Χριστοδουλίδης λάβει την απόφασή του προτού φτάσει σε αυτό το σταυροδρόμι, έχει καλώς, αν δεν την λάβει θα φτάσει στο σταυροδρόμι συρόμενος».

Διαχρονικός στόχος μας, η πλήρης χειραφέτηση της κοινωνίας, άρθρο στην Αυγή

Από το αιματοκύλισμα στη Σάρπβιλ στις 21 Μαρτίου του 1960, κατά διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν ενάντια στο Απαρτχάιντ, και ως τις μέρες μας, ο ρατσισμός παραμένει μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Οι παγκόσμιες κοινωνικές αλλαγές επιβάλλουν τη συνεχή προσαρμογή σε θέματα προστασίας ελευθεριών και δικαιωμάτων. Η βία σε όλες τις μορφές αλλάζει συνεχώς πρόσωπο και είναι αδήριτη ανάγκη να αναγνωρίσουμε έγκαιρα τις νέες ανάγκες και να θωρακίσουμε θεσμικά ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα. Επιτακτική είναι η ανάγκη εγρήγορσης για τη διασφάλιση και προστασία τους, από το σύνολο της κοινωνίας.

Εξαντλώντας κάθε περιθώριο που δίνει το Σύνταγμα και το νομικό πλαίσιο, οφείλουμε να εξαλείψουμε τον κίνδυνο γι' αυτούς που μπορεί να θεωρηθούν έκφραση του διαφορετικού. Γιατί στην πραγματικότητα, είμαστε όλοι διαφορετικοί άλλα και απόλυτα ίσοι.

Η ελευθερία μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ελευθερία του άλλου και κάθε προσπάθεια διακήρυξης μίσους, από οποιονδήποτε, πρέπει να μας βρει σθεναρά και αδιαπραγμάτευτα αντιμέτωπους, συνολικά ως κοινωνία.

Η ρητορική μίσους, παρούσα στον δημόσιο λόγο ακόμη και δια στόματος βουλευτών της πλειοψηφίας, τα σύγχρονα πογκρόμ κατά μεταναστών, ομοφυλόφιλων, μειονοτήτων και διεθνώς αναγνωρισμένων ευπαθών ομάδων πρέπει να παταχθούν με κάθε θεσμικό τρόπο και διαμέσου της Δικαιοσύνης, έγκαιρα και αποτελεσματικά, ώστε το φαινόμενο να μην αφεθεί για άλλη μια φορά στην ιστορία ανεξέλεγκτο στα χέρια μιας βίαιης εγκληματικής μειοψηφίας και καταστεί στο τέλος ολέθριο για το σύνολο της κοινωνίας.

Απέναντι στη ρητορική του μίσους και στη ρατσιστική βία όλες οι εξουσίες, η καθεμία στην ανεξάρτητη λειτουργία της και από την διακριτή θέση της στο Κράτος Δικαίου, οφείλουν να μάχονται για την προστασία όλων των πολιτών που στοχοποιούνται λόγω των χαρακτηριστικών τους. Η προστασία κάθε πολίτη από τη ρατσιστική βία και τον ρατσιστικό λόγο δεν αποτελεί μόνο ατομικό δικαίωμα του πολίτη, αλλά συλλογικό δικαίωμα για τη διαφύλαξη και την προστασία της Δημοκρατίας και της ειρηνικής συνύπαρξης.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε τεσσερισήμιση χρόνια διακυβέρνησης, με ‘όλα τα λάθη της, τις παλινδρομήσεις της, τις αστοχίες της, τις φοβίες της, έλαβε σειρά μέτρων με στόχο αφενός την άρση αδικιών του παρελθόντος και την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και αφετέρου την εμπέδωση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το σύνολο των πολιτών.

Θεσπίστηκε το νέο Σύμφωνο Συμβίωσης, με επέκταση στα ομόφυλα ζευγάρια.

Καταργήθηκαν αναχρονιστικές διατάξεις που εισήγαγαν διάκριση σε βάρος των ΛΟΑΤ ατόμων, όπως το άρθρο 347 του Ποινικού Κώδικα (παρά φύση ασέλγεια).

Ενισχύθηκε η αντιρατσιστική νομοθεσία (τροποποίηση του άρθρου 82 Α ΠΚ, νέο άρθρο 361 Β ΠΚ)

Συγκροτήθηκε το Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, με τη συμμετοχή εκπροσώπων της Διοίκησης και της Κοινωνίας των Πολιτών, το οποίο ανέλαβε πρωτοβουλίες για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του ρατσισμού και του ρατσιστικού εγκλήματος.

Εκπονήθηκε Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας.

Υπεγράφη «Συμφωνίας Συνεργασίας για την αντιμετώπιση των ρατσιστικών εγκλημάτων στην Ελλάδα», στο πλαίσιο προγράμματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το οποίο κατακυρώθηκε στο Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΑΣΕ (ODIHR).

Θεσπίστηκε Εθνικός Μηχανισμός Εποπτείας της εφαρμογής των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Ψηφίστηκε ο νόμος 4443/2016 για την ίση μεταχείριση, με τον οποίο επήλθαν σημαντικές αλλαγές στο συναφές θεσμικό πλαίσιο.

Καταργήθηκε η υποχρεωτική εφαρμογή της Σαρία στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.

Ψηφίστηκε ο νόμος 4488/2017 με τον οποίο θεσπίστηκαν κατευθυντήριες αρχές για την υλοποίηση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με αναπηρίες.

Ψηφίστηκε ο νόμος 4491/2017 για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.

Κυρώθηκε η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, η γνωστή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, με το νόμο 4531/2018.

Με πρωτοβουλία του Εθνικού Συμβουλίου κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, εκδόθηκε φυλλάδιο με τίτλο «Η Δημόσια Διοίκηση απέναντι στο ρατσιστικό έγκλημα» με σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της Δημόσιας Διοίκησης σχετικά με το ρατσιστικό έγκλημα και την αντιμετώπισή του.

Το νομοθετικό πλαίσιο αρκεί, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα; Σαφώς και όχι, διότι οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το νομοθετικό μας οπλοστάσιο πλέον είναι αρκετά οχυρωμένο. Κύρια προϋπόθεση είναι η αλλαγή νοοτροπίας και η αύξηση της ευαισθητοποίησης, η οποία θα επιτευχθεί τόσο μέσω των δράσεων της Πολιτείας, που δεν πρέπει να δείχνει καμία ανοχή στο ρατσισμό, τις διακρίσεις και τη μισαλλοδοξία, όσο και μέσω της κινητοποίησης της Κοινωνίας των Πολιτών.

Εμείς, όσοι εμπλακήκαμε στο συγκεκριμένο θέμα με τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με όλα τα λάθη μας, είμαστε περήφανοι, γιατί, βγήκαμε μπροστά και συγκρουστήκαμε με νοοτροπίες και προκαταλήψεις. Διαχρονικός στόχος μας, η πλήρης και ολοκληρωτική χειραφέτηση της κοινωνίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, εκτός από επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, τι θα μπορούσε να μας απαντήσει μετά από 4 χρόνια διακυβέρνησης;

Παραβατικότητα ανηλίκων ή το είδωλό μας στον καθρέφτη, άρθρο στο MarketNews.gr

Η παραβατικότητα ανηλίκων είναι ένα διαχρονικό πολυαιτιακό κοινωνικό φαινόμενο που η ένταση, οι αιτίες και η συχνότητά του ποικίλει ανάλογα με την εποχή.

Στις μέρες μας όψεις της ανήλικης παραβατικότητας έχουν πολύ μεγαλύτερη ορατότητα από ό,τι παλαιότερα λόγω της μεγάλης ταχύτητας διάδοσης των ειδήσεων, αλλά και γιατί τα θύματα μιλούν. Ξυλοδαρμοί, συμμορίες, κλοπές, ακραίο bullying είναι κάποιες από τις εκφάνσεις του φαινομένου, με τη βιβλιογραφία να αναφέρει ότι σχεδόν καθημερινά ένας ανήλικος πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από συμμαθητές του, με το 52% των δραστών να είναι κάτω των 14 ετών, ενώ το 16% των περιστατικών λαμβάνουν χώρα στο προαύλιο του σχολείου. Πρόκειται για φαινόμενο ακραίας κοινωνικής παθογένειας, με την οικογένεια, το σχολείο και τα ΜΜΕ να διαδραματίζουν καταλυτικό ρόλο στην εμφάνιση και εξάπλωσή του.

Η πανδημία και η οικονομική δυσπραγία βαραίνουν ιδιαίτερα στους ανήλικους παραβάτες: η συντριπτική πλειονότητα αυτών που ενεπλάκησαν σε μικροκλοπές προβάλλουν ως αιτιολογία την επιθυμία τους να ελαφρύνουν τους γονείς τους από το οικονομικό βάρος που θα επωμίζονταν για την αγορά κάποιου αντικειμένου που οι ίδιοι επιθυμούσαν να αποκτήσουν.

Ας ξεκινήσουμε από μία παραδοχή: οι ανήλικοι θύτες είναι τα θύματα της κοινωνίας που εμείς οι ενήλικοι δημιουργήσαμε. Γι’ αυτό και το Δίκαιο των Ανηλίκων διαφέρει από το κυρίως Ποινικό Δίκαιο και όσον αφορά στη στοχοθεσία και όσον αφορά στα χρησιμοποιούμενα μέσα, γι’ αυτό, επειδή οι λέξεις έχουν ιδεολογικό φορτίο, προτάσσει την έννοια του παραβάτη έναντι αυτής του εγκληματία και δίνει βάρος στα θεραπευτικά μέτρα και όχι στον ποινικό σωφρονισμό.

Είναι εξόχως λυπηρό να λαμβάνουμε μέτρα κάθε φορά που μία ζοφερή ιστορία παραβατικότητας ανηλίκων βλέπει το φως της δημοσιότητας. Ο ανήλικος δεν συνιστά μια μικρογραφία της προσωπικότητας του ενηλίκου, αλλά μια ξεχωριστή οντότητα με τις δικές του ιδιαιτερότητες και τη δική του προσωπικότητα και για το λόγο αυτό έχει ανάγκη από ειδική προσέγγιση και εξατομικευμένη μεταχείριση, προσαρμοσμένη στις δικές του ηλικιακές ανάγκες. Στο κορυφαίο αυτό ζήτημα οφείλουμε να δρούμε προληπτικά και όχι κατασταλτικά, εκμεταλλευόμενοι, με τη συνδρομή της εξελικτικής ψυχολογίας εναλλακτικές ποινικοσωφρονιστικές δυνατότητες.

Στο πλαίσιο της πρόληψης απαιτείται συνεργασία πολιτείας, οικογένειας και σχολείου, προκειμένου να στηριχθούν οι ανήλικοι που εμφανίζουν δυσκολίες κοινωνικής προσαρμογής και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να προβούν σε παραβατικές πράξεις ή να θυματοποιηθούν, με παράλληλη συνδρομή στις οικογένειές τους με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς ώστε να γίνεται εκτίμηση αναγκών και στρατηγικός σχεδιασμός εξατομικευμένης παρέμβασης με στόχο την ενδυνάμωση των ανηλίκων και τον επαναπροσδιορισμό των στόχων τους.

Το σχολείο οφείλει να απεκδυθεί τον εξετασιοκεντρικό του ρόλο και να εμπλουτίσει τις δράσεις του με βιωματικό και παιδευτικό χαρακτήρα με κέντρο βάρους την ελευθερία, το σεβασμό και την έννομη συνύπαρξη.

Πολύ σημαντικός είναι ο ρόλος του ψηφιακού γραμματισμού για τους ανηλίκους, οι οποίοι, από πολύ νωρίς, έρχονται σε επαφή με έναν εξωπραγματικό τρόπο ζωής, με τον εθισμό στη βία και το σεξ, την ρομαντικοποίηση της παραβατικότητας, με αξίες στρεβλές. Ιδανικός αρωγός για τη διάδοση των παραπάνω είναι τα socialmedia.

Έγκλημα και κοινωνία είναι έννοιες συνυφασμένες, εξάλλου ο νομικός πολιτισμός μας δεν αντιμετωπίζει το έγκλημα ως κάτι ξεκομμένο από την κοινωνία, αλλά ως γέννημά της και για αυτό την καλεί να αναμετρηθεί μαζί του. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε τους ανηλίκους από την έκθεση στα απόβλητα της κοινωνίας που εμείς δημιουργήσαμε, θυμούμενοι, πάντα, ότι είναι πολύ πιο ευάλωτοι από εμάς.

Copyright © 2012. www.mariayannakaki.gr | Όλα τα νέα σήμερα newspolis.gr | Designed by Shape5.com

Η επίσημη ιστοσελίδα της Μαρίας Γιαννακάκη | υποψηφιοι, Αττική, περιφέρεια, Παρέμβαση, για την Αττική, Β' Πειραιά, Κορυδαλλός, Κερατσίνι, Νίκαια, Δραπετσώνα, Αγ. Ιωάννης, Ρέντης, Πέραμα, Πειραιάς, Ανθρώπινα, δικαιώματα, LGBT, ισότητα, Εξωτερική, πολιτική, Εθνική Άμυνα, Τουρκία, Κύπρος, Κυπριακό, Ευρωπαϊκή, Ένωση, ομοφυλόφιλοι, Ρομά