Για την Παγκόσμια Ημέρα Ρομά

• 

Λεπτομέρειες

Δημιουργηθηκε στις Σάββατο, 08 Απριλίου 2017 19:47

Η πορεία των Ρομά στην ιστορία είναι γεμάτη με ιστορίες εθνοκάθαρσης, εξευτελισμού, βασανιστηρίων, απαγωγών παιδιών, καταναγκαστικής εργασίας. Αιώνες οι Ρομά είναι στιγματισμένοι σαν εγκληματίες, κοινωνικά απόβλητοι και αγύρτες. Η γενοκτονία τους κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο παραμένει άγνωστη ακόμη και σήμερα στους πολλούς, ίσως επειδή οι Ρομά είναι διεσπαρμένοι και ανοργάνωτοι, χωρίς κρατική οντότητα για να υποστηρίξει την υπόθεσή τους ενώ εξακολουθούν να θεωρούνται από την "πολιτισμένη" Ευρώπη ως άνθρωποι β′ κατηγορίας.

Ένα κεφάλαιο ιστορίας που ακόμη δεν έχει λάβει τη θέση που του αρμόζει στα σύγχρονα ιστορικά βιβλία, πολλές φορές ούτε ως απλή αναφορά, με τις ανάλογες συνέπειες στην κοινωνία. Μνήμες θαμμένες στην πιο σκοτεινή γωνιά της ανθρώπινης συνείδησης και της ευρωπαϊκής ιστορίας, μια επιλεκτική αμνησία που δεν αίρεται και που διαιωνίζει στερεότυπα, που αφήνει ανερυθρίαστα να αναπαράγονται λόγος και εγκλήματα μίσους κατά των Ρομά.
Το έργο της κοινοτοπίας του κακού συνεχίζει να παίζεται σε σε βάρος της πιο μεινότητας από τις μειονότητες, ενός πληθυσμού που μετρά σήμερα πάνω από 8 εκατομμύρια ανθρώπους και που αδυνατεί να διεκδικήσει και να υπερασπιστεί βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Η εφαρμογή των αποφάσεων των Διεθνών Οργανισμών για θέματα Ρομά γίνεται αντιληπτή από σημαντικό, δυστυχώς, κομμάτι κρατών ως φιλανθρωπία ή αλληλεγγύη, ενώ είναι συμβατική υποχρέωση, όπως αυτό προκύπτει από την παρουσία των κρατών στα διεθνή φόρα.
Στις περιόδους της οικονομικής κρίσης, αλλά και της ιδιότυπης, με τις επιμέρους ιδιαιτερότητες, έξαρσης του εθνικισμού, η προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων φαντάζει πολυτέλεια. Όμως, απάντηση στις σύγχρονες πολιτικοκοινωνικές στρεβλώσεις, όπως ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο νεοναζισμός, είναι ακριβώς αυτή: περισσότερα δικαιώματα, περισσότερη δημοκρατία, ενίσχυση του Κράτους Δικαίου.
Ακόμη και στις χώρες όπου υπάρχει επαρκές νομοθετικό πλαίσιο και πλήρης εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), έχουμε να αντιμετωπίσουμε στερεότυπα και προκαταλήψεις που δυσχεραίνουν το έργο ακόμη και των πιο ευέλικτων και συνεργάσιμων Διοικήσεων.

Στη χώρα μας, ο αγώνας για την ισότητα και την πλήρη ενσωμάτωση των Ρομά στην κοινωνία, είναι ένας δύσβατος και μακρύς δρόμος. Και όπως κάθε κοινωνική διεργασία, απαιτεί αλλαγή νοοτροπιών εκατέρωθεν, υπομονή και αποφασιστικότητα. Η επίλυση των προβλημάτων περνά μέσα από τη λύση των προβλημάτων στέγασης, την εκπαίδευση, την πρόσβαση στην περίθαλψη, την καταπολέμηση της ανεργίας, την ενδυνάμωση των γυναικών.