Το κλείσιμο της ΕΡΤ το 2013 ήταν μια στρατηγική επιλογή και συνειδητή αλλαγή του πολιτικού παραδείγματος. Εισήχθη με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου το δικαίωμα κάθε Υπουργού, αναίτια και χωρίς επαρκή αιτιολόγηση, να κλείνει οργανισμούς, να καταπατά τους θεσμούς και να ακυρώνει κάθε νομική και πολιτική έννοια της εμπιστοσύνης του πολίτη στη Διοίκηση.
«Το σύστημα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στα κράτη-μέλη είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις δημοκρατικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανάγκες κάθε κοινωνίας, καθώς και με την ανάγκη να διασφαλίζεται η πολυφωνία στα μέσα ενημέρωσης. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση πρέπει να εξειδικευτεί ακριβώς σε αυτό τον σημαντικό ρόλο και να μην παρασύρεται σε αγοραίες λογικές υψηλής τηλεθέασης». Αυτά επιτάσσει το Σύνταγμα, αυτά προνοεί η Συνθήκη του Άμστερνταμ. Αυτά θέλει η δημοκρατία.
Η νέα ΕΡΤ Α.Ε αυτά πρέπει να εξασφαλίσει, γιατί αυτά ορίζουν το περιεχόμενο και τον ρόλο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.
Οι σφοδρές αντιδράσεις των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στην υπουργική τροπολογία για την ανέγερση του τεμένους στον Βοτανικό και η φαιδρή αιτιολόγηση για την άρνηση υπερψήφισής της, μας υπενθυμίζει ότι ο σεβασμός των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν μπορεί να είναι ζήτημα προς συζήτηση, σε μία χώρα η οποία επιθυμεί να μην είναι παρίας της Διεθνούς Κοινότητας.
Η Αθήνα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα χωρίς τέμενος, ενώ υπάρχει ήδη ψηφισμένη νομοθεσία εδώ και πολλά χρόνια. Η κυβέρνηση οφείλει να μας ενημερώσει τι προέκυψε και απαιτείται ψήφιση τροπολογίας και όχι εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας.
Καλούμε την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου η χώρα να εναρμονιστεί με τα ισχύοντα για την προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Προς τα μέλη και τους φίλους
της Δημοκρατικής Αριστεράς
Η Δημοκρατική Αριστερά, παρά τα λάθη και τις αστοχίες της που την οδήγησαν στην εκλογική απίσχνανση, παραμένει πιστή στις ιδρυτικές Αρχές και αξίες της για να συμβάλει στην έκφραση των δυνάμεων της ανανεωτικής, μεταρρυθμιστικής, οικολογικής και ευρωπαϊστικής αριστεράς.
Με σαφές μέτωπο ενάντια στις δυνάμεις του λαϊκισμού και της συντήρησης, κατέθεσε προτάσεις ρεαλιστικές και προοδευτικές και ανέλαβε πρωτοβουλίες, οι οποίες δεν ήταν πάντοτε δημοφιλείς.
Άνοιξε το δρόμο για την αλλαγή πολιτικής χωρίς να σκεφτεί και να ενεργήσει με γνώμονα μικροκομματικά συμφέροντα.
Η Δημοκρατική Αριστερά, το τελευταίο διάστημα, ταλανίστηκε από ετεροπροσδιορισμούς και έχασε το πολιτικό της στίγμα. Οι συμμαχίες απετέλεσαν ανέκαθεν στρατηγικό στόχο του χώρου της Ανανεωτικής Αριστεράς, αλλά δεν μπορούν να αποτελούν αυτοσκοπό. Προηγείται ο καθορισμός της πολιτικής της ταυτότητας. Η Αριστερά του 21ου αιώνα, με πρώτο στόχο την έξοδο της χώρας από την κρίση περνά από την υλοποίηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων σε επίπεδο κράτους και κοινωνίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος.
Η κοινωνία χρειάζεται μια Δημοκρατική Αριστερά που θα καλύψει την παραπάνω από εμφανή απουσία αυτής της Αριστεράς στη χώρα μας, που θα επαναδιατυπώσει με σύγχρονους και επίκαιρους όρους τις θεμελιακές της Αρχές και θα καταστεί το κρίσιμο ιδεολογικό μέγεθος, για να γίνει πράξη μια μακρόπνοη αριστερή προοδευτική διακυβέρνηση που έχει ανάγκη ο τόπος, χωρίς κρατικίστικες και συντεχνιακές αντιλήψεις, με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Αδήριτη προβάλλει σήμερα η ανάγκη για ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ως αριστερή απάντηση στην πολιτική των συντηρητικών διευθυντηρίων για μία Ευρώπη, όπως πρώτη η Ανανεωτική Αριστερά οραματίστηκε. Με συνεργασία των αριστερών, των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού και άλλων προοδευτικών ευρωπαϊστικών δυνάμεων.
Μόνο μία δυνατή και εξωστρεφής Δημοκρατική Αριστερά, με ιδεολογική σαφήνεια και ενότητα προϊόν διαλεκτικής επεξεργασίας και συναινέσεων και όχι μηχανιστικών και γραφειοκρατικών συμφωνιών μπορεί να είναι χρήσιμη στην ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα.
Με αυτές τις σκέψεις και με την πορεία μου ως ιδρυτικού μέλους του κόμματος, καταθέτω την υποψηφιότητά μου για την Προεδρία του κόμματος στην κρίση των συνέδρων.
Μαρία Γιαννακάκη
Οι εκλογές του 2015 θα καθορίσουν τις πολιτικές που χρειάζεται η χώρα για να ξεπεράσει το σημερινό αδιέξοδο. Εκείνες τις πολιτικές που έχουν οδηγήσει την κοινωνία σε απόγνωση, αφού βασίστηκαν σε λογικές των περικοπών και της υπερφορολόγησης, χωρίς να δίνουν την αναγκαία αναπτυξιακή προοπτική.
Η χώρα χρειάζεται λύσεις προοδευτικές, οι οποίες δε θα απειλούν την ευρωπαϊκή παρουσία της χώρας, αλλά και θα συμβάλλουν στις αλλαγές των πολιτικών που χρειάζεται συνολικά η Ευρώπη.
Η Δημοκρατική Αριστερά, παρά τα λάθη, τις αδυναμίες και τις αντιφάσεις της, είναι η αριστερή φιλοευρωπαϊκή δύναμη, που δεν απεμπολεί τις πολιτικές και ιδεολογικές της αρχές και προτεραιότητες.
Οι προοδευτικές αλλαγές, η αριστερή προοδευτική διακυβέρνηση που έχουν ανάγκη η χώρα και οι πολίτες, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς συνεργασίες. Σε αυτές τις εκλογές αποφάσισε τη συνεργασία της με τους Πράσινους - Αλληλεγγύη. Ενώνει τις προσπάθειές της με τις δυνάμεις της πολιτικής οικολογίας για την προώθηση ενός εναλλακτικού, φιλοευρωπαϊκού, προοδευτικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, που θα δίνει ελπίδα και προοπτική.
Η παρουσία του συνασπισμού "Πράσινοι - Δημοκρατική Αριστερά" στην επόμενη Βουλή είναι απαραίτητος καταλύτης για τις αλλαγές των πολιτικών λιτότητας, που δε θα διακινδυνεύουν την ευρωπαϊκή παρουσία της χώρας.
Το 2012, η Δημοκρατική Αριστερά και οι συμπολίτες μου στη Β' Πειραιά με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους, εκλέγοντάς με για πρώτη φορά βουλευτή.
Όλο αυτό το διάστημα συμμετείχα ενεργά σε κάθε προσπάθεια που αφορούσε στα προβλήματα της περιοχής, στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, στην ευρωπαϊκή παρουσία της χώρας, μέσα από το Εθνικό Κοινοβούλιο αλλά και την Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Συμβουλίου Ευρώπης.
Είμαι και πάλι παρούσα ως υποψήφια, με το σύνολο των απόψεών μου και την κοινοβουλευτική δουλειά μου, γιατί πιστεύω ότι:
• παρά το ρευστό πολιτικό σκηνικό, τα κόμματα δεν είναι φορείς προσωπικής αποκατάστασης και απασχόλησης, ούτε «σημαίες ευκαιρίας».
• οι αρχές, οι απόψεις και η παρουσία της ανανεωτικής, μεταρρυθμιστικής αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας είναι απαραίτητες και πρέπει να παραμείνουν ζωντανές στην πολιτική ζωή του τόπου.
Μαρία Γιαννακάκη
Υποψήφια βουλευτής Β' Πειραιά «Πράσινοι - Δημοκρατική Αριστερά»
Η πολύνεκρη επίθεση στα γραφεία του γαλλικού περιοδικού "Charlie Hebdo", όπως κάθε τρομοκρατική και μισαλλόδοξη ενέργεια, αποτέλεσε ακόμη ένα χτύπημα στα θεμέλια της Δημοκρατίας στην Ευρώπη, του κοινού μας σπιτιού, που οφείλει να υπηρετεί τις αξίες του Διαφωτισμού.
Το τυφλό αυτό τρομοκρατικό χτύπημα ενάντια στην ελευθερία της σκέψης και κατ' επέκταση του λόγου, η φρίκη που αυτό αποπνέει σε κάθε δημοκρατικό πολίτη, η σκέψη και μόνο τού μεγέθους και της ισχύος του φανατισμού και του μίσους που το προκάλεσε και όχι μόνο μια καταμέτρηση άδικα χαμένων ανθρώπινων ζωών, μας υπενθυμίζουν την αδήριτη ανάγκη αντιμετώπισης κάθε είδους ρατσιστικού και μισαλλόδοξου λόγου. Μας βάζουν προ των ευθυνών μας, για την αντιμετώπιση της έξαρσης της ρητορικής μίσους που πυροδοτείται γύρω μας, κάθε μορφής, ενίοτε και σε θεσμικό περιβάλλον και η οποία γίνεται το φυτίλι της έκρηξης για πρόθυμα, δολοφονικά ώτα. Και η αντιμετώπιση αυτή δεν μπορεί να συντελεστεί επιλεκτικά, ούτε να φέρει άρωμα μεταναστευτικής πολιτικής με συγκεκριμένη στόχευση, που αποτελεί λίπασμα για την ανάπτυξη φασιστικών και νεοναζιστικών μορφωμάτων.
Ως Γενική Εισηγήτρια του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, δεν μπορώ παρά να εκφράσω τον αποτροπιασμό μου, την αλληλεγγύη μου προς τους οικείους των θυμάτων και όλο τον γαλλικό λαό, αλλά και τη δέσμευσή μου για αμείωτη συνέχιση των προσπαθειών μου, με όλες μου τις δυνάμεις, ενάντια σε κάθε μορφή μισαλλοδοξίας και ρητορικής μίσους.
