Κύριοι Βουλευτές –κυρία δεν έχει μείνει καμία ανάμεσά μας αυτή την ώρα- από εχθές το απόγευμα και μέχρι την Κυριακή το βράδυ θα μιλάμε για τον προϋπολογισμό του 2015, έναν προϋπολογισμό που όλοι γνωρίζουμε -και η Κυβέρνηση καλύτερα από τον καθένα- ότι πρόκειται να αναθεωρηθεί μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες.
Είναι ένας προϋπολογισμός, που είναι η πιο εύγλωττη εικόνα της κατάστασης της οικονομίας στη χώρα αυτήν τη στιγμή: ανεργία, ύφεση και η θηλιά του χρέους να σφίγγει ακόμη περισσότερο. Όχι μόνο δεν υπάρχει καμία αναπτυξιακή πνοή, αλλά αντίθετα είναι απόλυτα αντιαναπτυξιακός. Η κατάρτισή του είναι απολύτως λογιστική, στοχεύει μόνο στο αποτέλεσμα και όχι στα εργαλεία άσκησης οικονομικής πολιτικής. Όμως, ακριβώς αυτά έχει ανάγκη ο τόπος μετά από πέντε και πλέον χρόνια ύφεσης.
Βαυκαλίζεστε με την εξομάλυνση της πτώσης του ΑΕΠ. Ελάτε τώρα! Όλοι γνωρίζουμε ότι το ΑΕΠ δεν μπορεί να πέφτει αενάως. Και φυσικά, αυτή η εξομάλυνση δεν πρέπει να συγχέεται με την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, μία επίτευξη η οποία είναι θετική. Αλλά πείτε μας: Με ποιους τρόπους πραγματικά επιτυγχάνεται, ποιες είναι οι επιπτώσεις και οι συνέπειες στην πραγματική οικονομία; Γιατί τη Δημοκρατική Αριστερά αυτό την αφορά και όχι οι αριθμοί.
Δεν θα αναφερθώ στο ζήτημα των δημοσίων επενδύσεων, γιατί αυτό το ανέλυσε με εξαιρετική επάρκεια η γενική Εισηγήτριά μας, η κυρία Ξηροτύρη. Θα αναφερθώ σε ένα άλλο κεφαλαιώδες θέμα, στο ζήτημα της ανεργίας. Διαβάζουμε στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού για το 2015 ότι οι προβλέψεις σας είναι περίπου στο 22,5%. Πραγματικά, αυτό βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με όλες τις προβλέψεις και τις έρευνες, τόσο των Διεθνών Οργανισμών όσο και των μεγάλων ερευνητικών κέντρων. Ακόμη και η πιο αισιόδοξη πρόβλεψη μιλάει για 26,5%.
Επίσης, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για ενεργητικές πολιτικές, οι οποίες είναι οι μόνες –γιατί δυστυχώς με ευχές δεν γίνεται τίποτε- που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αυτό το ύψος της ανεργίας. Το μόνο θετικό είναι η εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, μία στόχευση και μία πολιτική την οποία η Δημοκρατική Αριστερά την είχε θέσει ως προαπαιτούμενο για την επίτευξη της τρικομματικής Κυβέρνησης τον Ιούνιο του 2012.
Πέρα από αυτά τα γενικά, θα μου επιτρέψετε να επικεντρωθώ σε τρία Υπουργεία.
Ξεκινώ με το Υπουργείο Εξωτερικών, για το οποίο δεν έχω πολλά να πω ή μάλλον θα πρέπει να επαναλάβω όσα είχα πει στον προϋπολογισμό του 2014. Συνεχίζεται μια πολιτική μειώσεων, όπου δεν υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός και απλά οριζοντίως κόβονται κονδύλια, κλείνουν προξενεία, πρεσβείες κλπ., χωρίς –το επαναλαμβάνω- κανέναν σχεδιασμό, γιατί το Υπουργείο Εξωτερικών ήθελε αναδιάρθρωση. Η αναδιάρθρωση, όμως, πρέπει να γίνει με πραγματική στόχευση πάνω στις ανάγκες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και όχι με τον τρόπο που το κάνετε.
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας: Παρακολούθησα πριν από δυο ώρες με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή την τοποθέτηση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, του κ. Δένδια. Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα: Ως Δημοκρατική Αριστερά και πάλι θα αναφερθώ στην προγραμματική συμφωνία της τρικομματικής Κυβέρνησης το 2012. Εμείς πιστεύαμε και συνεχίζουμε να πιστεύουμε, ότι τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα θα έπρεπε να είναι η αιχμή του δόρατος της ελληνικής βιομηχανίας, προκειμένου να βγούμε από την κρίση.
Ψηφίσαμε -και με ευρεία συναίνεση από αυτήν τη Βουλή- πριν από δύο μήνες την εθελουσία έξοδο, προκειμένου να γίνει η ανασυγκρότηση των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων. Όσο κι αν προσπάθησα και όσες φορές κι αν ενόχλησα τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο, τον κ. Χριστογιάννη, προκειμένου να μου παραχωρήσει μια συνάντηση και να με ενημερώσει για την πορεία αυτής της εθελούσιας εξόδου, η οποία –επαναλαμβάνω- στόχευε στην ανασυγκρότησή της, δεν κατέστη εφικτό. Και αναρωτιέμαι πραγματικά γιατί δεν παραχώρησε μια συνάντηση σε έναν Βουλευτή του Ελληνικού Κοινοβουλίου, προκειμένου να καθησυχάσει και τις ανησυχίες μου από αυτά που ψιθυρίζονται και που γράφονται στις εφημερίδες, ότι από τη μια μεριά, δηλαδή, προχωράμε σε εθελούσια έξοδο και από την άλλη μεριά, υπάρχουν προσλήψεις με μπλοκάκια μέσα από ιδιωτικές εταιρείες.
Επίσης, άκουσα τον κύριο Υπουργό να μιλάει για τον περίφημο Ενιαίο Φορέα Αμυντικής Έρευνας και Τεχνολογίας, τον οποίο χαρακτήρισε ως κύτταρο παραγωγής τεχνογνωσίας και καινοτομίας. Το Μάρτιο του 2014 έκανα μια ερώτηση και πραγματικά ζητούσα να μάθω πού ακριβώς βρίσκεται αυτό το σχέδιο, γιατί και με το ν. 4250/2014 προβλεπόταν η κατάργηση των επιμέρους φορέων των ερευνητικών ινστιτούτων των Γενικών Επιτελείων και η συγκρότηση ενός ενιαίου φορέα. Στην απάντηση που έλαβα σημειώνεται ότι δημιουργήθηκε, το οποίο πραγματικά υπάρχει στο Μητρώο των Ενιαίων Φορέων του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Μέχρι σήμερα, όμως, δεν έχουμε κανένα μετρήσιμο αποτέλεσμα για το τι πραγματικά έχει κάνει.
Αντισταθμιστικά Ωφελήματα: Πόσες φορές δεν έχω πει εγώ η ίδια -και η Δημοκρατική Αριστερά έχει καταθέσει και προτάσεις- για την αναδιαμόρφωση και ανασυγκρότηση της Επιτροπής Εξοπλιστικών. Πόσο έχουν πληρώσει προϋπολογισμοί δεκαετιών της Ελληνικής Δημοκρατίας αυτές τις αμαρτίες των εξοπλιστικών; Τώρα, στην Επιτροπή Εξοπλιστικών δεν υπάρχει τίποτα κρυφό –δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε- για το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρέπει να έρθουν όλες οι συμβάσες, οι παρελθούσες και οι τρέχουσες, να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει.
Και τελειώνω με το Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης. Ως Δημοκρατική Αριστερά, είμαστε κατά των γεωγραφικών Υπουργείων. Πρόκειται για ένα Υπουργείο, μάλιστα, που δεν έχει να επιδείξει κανένα κοινοβουλευτικό έργο στην τρέχουσα περίοδο. Έχει φέρει μόνο δύο νομοσχέδια, εκ των οποίων το ένα διαδικαστικού χαρακτήρα. Διαχειρίζεται, βάσει αυτού του προϋπολογισμού, κονδύλια τα οποία δεν θα έπρεπε να διαχειριστεί γιατί είναι γεωγραφικού περιεχομένου και θα έπρεπε να τα έχει η περιφέρεια. Εκτός και εάν υπάρχει στον προϋπολογισμό μόνο και μόνο για τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Ορφανού, οι οποίες είναι προσβλητικές για το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων. Και αναφέρομαι στη δήλωσή του για τη σύσταση έδρας ισλαμικών σπουδών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
