Ενημέρωση Συνεντεύξεις Δηλώσεις για τις αιτήσεις ακυρώσεως στο σύμφωνο συμβίωσης στο koutipandoras.gr
«Οι αιτήσεις ακύρωσης αφορούν σε Υπουργική Απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών, με μία εξ αυτών να βασίζεται σε δύο επιχειρήματα: Το ένα αφορά στην προσβολή των χρηστών ηθών και το άλλο στο ότι ο άνθρωπος δεν αναγνωρίζεται ως έμφυλο ον και αυτό γιατί στο σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια υπάρχει μέρος Α και μέρος Β», αναφέρει στο koutipandoras.gr η Γενική Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μαρία Γιαννακάκη.
Οι αιτήσεις, όπως σημειώνει η κ. Γιαννακάκη, προέρχονται από τον Σεραφείμ Πειραιώς, δηλαδή τη Μητρόπολη Πειραιά, από τη Μητρόπολη Κυθήρων και από τη Μητρόπολη Γορτυνίας και Μεγαλοπόλεως, όπως επίσης και από διάφορους κατά τόπους ιερείς αλλά και από θρησκευτικές οργανώσεις.
«Οι αιτήσεις ακυρώσεως είναι εξαιρετικά προσβλητικές για τους ομοφυλόφιλους και για την Πολιτεία, αλλά να τονίσουμε πως οι αιτούντες εκφράζουν προσωπικές απόψεις και όχι τη θέση της Εκκλησίας. Η θέση της Εκκλησίας εκφράστηκε από τον εκπρόσωπό της, ο οποίος είχε κληθεί στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής κατά τη συζήτηση του σχετικού νομοσχεδίου. Τότε, ο εκπρόσωπος είχε πει επί λέξει: ''Η Εκκλησία δεν έρχεται να διδάξει άρνηση στη ρύθμιση σχέσεων πολιτών μεταξύ τους. Έρχεται, μόνο και μόνο, να υπενθυμίσει το γεγονός ότι έχει τη δική της διδασκαλία από τη θεολογία της, η οποία αντιμετωπίζει το γάμο ως μυστήριο μέγα. Η Εκκλησία της Ελλάδας, λοιπόν, έρχεται να πιστοποιήσει τη διδασκαλία της, έρχεται να καταθέσει τις απόψεις της, όχι για να αρνηθεί ρυθμίσεις σχέσεων, όχι για να αρνηθεί το δικαίωμα στο κράτος να ρυθμίσει τις σχέσεις του με τους πολίτες, αλλά για να δείξει τη δική της πρόταση και να τονίσει ότι θεωρεί κάποια δεδομένα πράγματα ως οικογένεια, αυτά τα προστατεύει, γύρω από αυτά κινείται και ό,τι άλλο βρίσκεται πέρα από τη δική της διδασκαλία, δεν μπορεί να αποτελέσει και δικό της αντικείμενο αρμοδιότητας''.
«Εν ολίγοις, μας είπε πως η Εκκλησία έχει τη διδασκαλία της, αναγνωρίζοντας απόλυτα πως η ρύθμιση των σχέσεων των πολιτών είναι αρμοδιότητα της Πολιτείας και όχι της Εκκλησίας. Αυτή ήταν η επίσημη θέση της Εκκλησίας», εξήγησε η Γενική Γραμματέας και συνέχισε, επισημαίνοντας πως στις αιτήσεις αυτές εκφράζονται προσωπικές απόψεις.
«Αναγράφεται ότι ο συγκεκριμένος νόμος του κράτους έρχεται σε αντίθεση με το κοινό αίσθημα, ωστόσο αυτό είναι ανακριβές γιατί έχουν γίνει πάρα πολλές δημοσκοπήσεις που δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, ότι η κοινωνία ήταν πάρα πολύ ώριμη και ότι εν ολίγοις η πολιτική ήταν πίσω από την κοινωνία προκειμένου να υλοποιηθεί το σύμφωνο συμβίωσης. Αλλά ακόμη κι αν η κοινή γνώμη ήταν αντίθετη κι αν ήταν μειοψηφική άποψη, ακριβώς γι' αυτό υπάρχει το διεθνές πλαίσιο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για να μην υπόκεινται αυτά σε συγκυριακές πλειοψηφίες ή μειοψηφίες. Γι' αυτό ακριβώς και τα ανθρώπινα δικαιώματα ποτέ δεν αποτελούν ζήτημα και ερώτημα δημοψηφίσματος. Κι εγώ είμαι από τις πολιτικούς που πιστεύουν πως ρόλος του πολιτικού είναι να διαμορφώνει την κοινή γνώμη κι όχι να σέρνεται πίσω της προς άγραν ψήφων».
Η κ. Γιαννακάκη απορρίπτει κάθε ενδεχόμενο ακύρωσης του νόμου με βάση την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούν οι αιτούντες, επικρίνοντας παράλληλα το γεγονός πως τέτοιου είδους πρωτοβουλίες κοστίζουν πολύτιμες εργατοώρες στο στελεχιακό προσωπικό του υπουργείου. «Νομίζω ότι κάποιοι σπαταλούν πολύτιμο χρόνο και χρήμα, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο καθ' αυτό έργο της Εκκλησίας» κατέληξε.
