Τοποθέτηση στην Ολομέλεια, για το νομοσχέδιο αναφορικά με τον έλεγχο των οικονομικών των πολιτικών κομμάτων, βουλευτών και ευρωβουλευτών

Λεπτομέρειες

Δημιουργηθηκε στις Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου 2014 15:27

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το θέμα του ελέγχου του πολιτικού χρήματος και της κρατικής επιχορήγησης –και όχι «κρατικής χρηματοδότησης», είναι εντελώς αδόκιμος ο όρος- είναι στην καρδιά της πολιτικής σκέψης της Δημοκρατικής Αριστεράς. Αμέσως μόλις δημιουργήθηκε το θέμα με την ερώτηση που κατέθεσαν οι τέσσερις τότε Βουλευτές μας, την οποία ανέπτυξε ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, ο κ. Τσούκαλης, θέσαμε και το θέμα της ανάγκης άμεσης εφαρμογής των δεκαέξι προτάσεων της Επιτροπής GRECO, της επιτροπής των κρατών κατά της διαφθοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Σε επίκαιρη ερώτηση που είχα κάνει εγώ τον Ιούλιο του 2013 και σε μία πολύ καλή συζήτηση που είχαμε με τον τότε Υπουργό Εσωτερικών, τον κ. Μιχελάκη, είχαμε συμφωνήσει ότι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο χρειάζεται πολύ δραστικές αλλαγές.
Μάλιστα τότε ο κ. Μιχελάκης είχε παρουσιάσει ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο, μία σειρά από τροποποιήσεις που θα πήγαιναν και πέρα από τις δεκαέξι συστάσεις στην έκθεση συμμόρφωσης της Ελλάδας που είχε παρουσιάσει η GRECO και που δεν απαιτούσαν αναθεώρηση του Συντάγματος. Γιατί όταν θα έλθει εκείνη η ώρα θα καταθέσουμε και άλλες προτάσεις. Είχε πει μάλιστα ότι το πόθεν έσχες των Βουλευτών είναι απαράδεκτο να ελέγχεται από Επιτροπή της Βουλής και πρέπει να δημιουργηθεί Ανεξάρτητη Αρχή.
Πού βρισκόμαστε σήμερα λοιπόν και ποιοι είναι οι δικοί μας προβληματισμοί παρ' όλο που, όπως έχουμε δηλώσει επί της αρχής, είμαστε σύμφωνοι με το νομοσχέδιο;
Το δικό μας πρόβλημα δεν είναι, όπως ειπώθηκε, το γεγονός ότι όλα αυτά γίνονται γιατί υπάρχει ο έλεγχος 3 με 6 Νοέμβρη. Θα μπορούσαμε να πούμε «κάλλιο αργά παρά ποτέ». Το θέμα είναι ότι αυτό το νομοσχέδιο έρχεται με τα ελάχιστα.
Θα αναφέρω εδώ ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει καταθέσει μία πολύ πιο ολοκληρωμένη πρόταση νόμου, η οποία κατατέθηκε πριν από ένα χρόνο και παρ' όλο που ο Κανονισμός της Βουλής είναι πολύ σαφής και λέει ότι οι προτάσεις νόμων των κομμάτων συζητούνται την τελευταία Πέμπτη εκάστου μηνός, δεν έγινε εφικτό να συζητηθεί ακόμα, όπως βέβαια και άλλες προτάσεις νόμου της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Αυτή η πρόταση νόμου περιέχει και ρύθμιση των βουλευτικών αποζημιώσεων, που θα πρέπει να είναι σύμφωνες με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί σε κάθε χώρα. Γιατί; Σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμα και στην Τουρκία, οι βουλευτικές αποζημιώσεις είναι πολλαπλάσιες του κατώτατου μισθού. Μπορεί να είναι είκοσι, τριάντα, πενήντα ή εξήντα φορές πολλαπλάσιες, για να το πω στην υπερβολή. Συνδέονται όμως άμεσα με τον κατώτατο μισθό.
Τώρα θα αναφερθώ σε άλλα πολύ συγκεκριμένα σημεία. Στο άρθρο 9 για τους ετεροδημότες συμφωνούμε ότι πρέπει να καταργηθεί η παροχή διευκολύνσεων. Πρέπει όμως να υπάρξει μια γενικότερη νομοθετική ρύθμιση για τους ετεροδημότες, γιατί δεν πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να αδυνατούν ουσιαστικά οι άνθρωποι αυτοί να ασκήσουν το δημοκρατικό και συνταγματικό τους δικαίωμα.
Η αρίθμηση και η θεώρηση των κουπονιών πρέπει να γίνεται από την αρμόδια ΔΟΥ και όχι από την Επιτροπή Ελέγχου, αλλά πρέπει σαφώς να γνωρίζουμε, με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια, πόσα κουπόνια βρίσκονται στα χέρια των κομμάτων.
Πρέπει επίσης να συμφωνήσουμε και να βάλουμε ένα φρένο στο λαϊκισμό της φράσης ότι η δημοκρατία κοστίζει, αν μου επιτρέπετε την έκφραση. Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο μία πτέρυγα της Βουλής μιλάει για κατάργηση της κρατικής επιχορήγησης στα κόμματα.
Όσον αφορά στην τροπολογία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης που αφορά στις επιλογές προϊσταμένων, θέλω να πω ότι πρόκειται ουσιαστικά για μια τροπολογία που έχει να κάνει με ένα νόμο και μια πολύ συγκεκριμένη διάταξη, την οποία ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης πριν από δύο μόλις μήνες υποστήριζε θερμά από αυτό εδώ το Βήμα.
Εγώ να δεχθώ ότι στην εφαρμογή της είδε προβλήματα και θέλει να την αλλάξει. Η συγκεκριμένη όμως τροπολογία είναι πραγματικά φωτογραφική. Δεν θα σταθώ σε διάφορα που ακούγονται ότι αφορά συγκεκριμένη γενική διευθύντρια πολύ συγκεκριμένου Υπουργείου. Θα πω όμως πως το γεγονός ότι είναι φωτογραφική φαίνεται από το ότι η αιτιολογική έκθεση ουσιαστικά δεν μπορεί να υποστηρίξει το σώμα του κειμένου. Ενώ δηλαδή μέσα στην τροπολογία γράφει «εν γένει αναδιάρθρωση», βλέπουμε ότι η αιτιολογική έκθεση δεν μπορεί αυτό να το υποστηρίξει και μιλάει για τις περιπτώσεις που γενικές διευθύνσεις συγχωνεύονται ή καταργούνται.
Πρέπει εδώ να τονίσουμε το εξής. Αν παύσουν τους γενικούς διευθυντές πριν τοποθετηθούν οι νέοι, μπορεί να ξεπεραστεί και αυτό που προνοεί ο ν.4275, δηλαδή την ανάγκη να υπάρξει ειδική αιτιολόγηση. Και φυσικά δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι ένας γενικός διευθυντής, που έχει κριθεί από τον ΕΙΣΕΠ και μπορεί να πάρει παράταση, βάσει του ν.4111, μπορεί να καταργηθεί από έναν Υπουργό χωρίς να υπάρξει προηγούμενη αιτιολόγηση.
Όσον αφορά τη μεταφορά μαθητών, δεν θα κουραστώ να λέω ότι η υποχρεωτική εκπαίδευση δεν είναι μόνο υποχρέωση των γονέων, είναι πρωτίστως υποχρέωση του κράτους. Στη μικρή εμπειρία που έχω από την περιφέρεια Αττικής, το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο –όπως ειπώθηκε εδώ- μαθητές της υπόλοιπης περιφέρειας, αλλά αφορά και μαθητές της περιφέρειας Αττικής.
Η θέση μας είναι η ίδια με αυτή που είχε εκφραστεί κι όταν η Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Αθηνών διέταξε προκαταρκτική εξέταση αναφορικά με τις συνθήκες που έγινε η ανάθεση στην Ανατολική Αττική.
Οι μαθητές δεν μπορούν να εξακολουθούν να γίνονται «μπαλάκι» μεταξύ συναρμόδιων Υπουργείων, περιφέρειας και δήμων. Πρέπει να βρεθεί μία οριστική και βιώσιμη λύση, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τους μαθητές της ειδικής αγωγής, που γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι περισσότερο από τους άλλους έχουν ανάγκη και ενός σταθερού περιβάλλοντος, αλλά και σταθερών ανθρώπων οι οποίοι ασχολούνται μαζί τους. Διότι για τους μαθητές της ειδικής εκπαίδευσης, δεν είναι μόνο ζήτημα φοίτησης, αλλά είναι θέμα που έχει να κάνει με τη σταθερότητα του περιβάλλοντος και την ανάγκη ανάπτυξης πολύ συγκεκριμένων δεξιοτήτων.