Ενημέρωση Συνεντεύξεις «Είναι Σωστός Τελικά ο Όρος Γυναικοκτονία»; - Συνέντευξη στο VICE 
Σε νομικό επίπεδο, πιστεύετε ότι πρέπει να αναγνωριστεί ο όρος γυναικοκτονία στην Ελλάδα; Αυτό στην εφαρμογή του τί θα σημαίνει πέρα από τα ισόβια;
Η "Γυναικοκτονία", όρος της κοινωνιολογίας αναφέρεται σε εγκλήματα τα οποία στρέφονται κατά του γυναικείου φύλου, έχουν σεξιστικά κίνητρα και εμφορούνται από πατριαρχικές αντιλήψεις. Εγκλήματα τα οποία σχετίζονται με πολιτισμικά συμφραζόμενα, τα οποία θέλουν τη γυναίκα κατώτερη από τον άντρα, χωρίς το αυτονόητο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματός τους, το δικαίωμά τους να ορίζουν την προσωπική τους ζωή.
Η Πατριαρχία δεν αναγνωρίζει σε καμία γυναίκα αυτά τα δικαιώματα γιατί οφείλει να υποτάσσεται στις επιθυμίες του άντρα, είτε αυτός είναι ο πατέρας, είτε ο σύντροφος είτε ο αδερφός. Στην περίπτωση δε της Κέρκυρας η Πατριαρχία έρχεται να συναντήσει τον ρατσισμό
Διαβάσαμε πολλά τις τελευταίες μέρες για τον όρο "γυναικοκτονία", ακόμη και από γραφίδες που θέλουν να θεωρούνται σοβαρές. Φαίνεται ότι για κάποιους η συνάντηση με την Ευρώπη μένει μόνο στο ζήτημα του νομίσματος
Δύσκολοι καιροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Είστε υπέρ της αναγνώρισης του όρου "γυναικοκτονία" σε νομικό επίπεδο στην Ελλάδα;
Γενικά, στη διεθνή βιβλιογραφία αμφισβητείται έντονα η αναγκαιότητα διαχωρισμού της ανθρωποκτονίας γυναικών έναντι της ανθρωποκτονίας εν γένει. Στην ελληνική νομοθεσία ο νόμος για την ενδοοικογενειακή βία αναγνωρίζει την ανθρωποκτονία εκ προθέσεως (άρθρο 299 ΠΚ) και τη θανατηφόρα σωματική βλάβη (άρθρο 311 ΠΚ) ως πράξεις ενδοοικογενειακής βίας (άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3500/2006). Εντούτοις, πρέπει να σημειωθεί ότι η ανθρωποκτονία εκ προθέσεως τιμωρείται με τη βαρύτερη δυνατή ποινή, δηλαδή τα ισόβια, οπότε δεν νοείται στην περίπτωση αυτή επιβαρυντική περίσταση, γι’ αυτό και δεν υπήρξε κάποια ειδικότερη ρύθμιση.
Ποιο είναι το αναγκαίο κριτήριο (εγκληματολογικό-κοινωνικό) ώστε ένα αδίκημα να αναβαθμιστεί νομικά ώστε να τιμωρείται ως επιβαρυντική περίσταση; Υπάρχουν στην Ελλάδα διαθέσιμα τέτοια ερευνητικά στοιχεία για την περίπτωση της γυναικοκτονίας;
Όπως προανέφερα, δεν νοείται επιβαρυντική περίσταση σε ένα αδίκημα που τιμωρείται με τη βαρύτερη δυνατή ποινή, όπως η ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία, πρέπει να πω ότι η έρευνα για τις γυναικοκτονίες είναι κυρίως κοινωνιολογική και τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία είναι περιορισμένα. Για παράδειγμα η EUROSTAT συλλέγει στοιχεία από μόλις 20 ευρωπαϊκές χώρες και υπάρχουν μεγάλες διαφορές ως προς το τι αφορούν τα στοιχεία αυτά.
Έχει αναγνωρίσει άλλο ευρωπαϊκό κράτος τον όρο; Τι μαθαίνουμε από την ευρωπαϊκή και διεθνή αναγνώριση της γυναικοκτονίας;
Απ’ όσο γνωρίζω, η γυναικοκτονία έχει θεσπιστεί ως ξεχωριστό ποινικό αδίκημα μόνο σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Ο αντιρατσιστικός νόμος ορίζει τον διαχωρισμό και βάση φύλου.; Τι δεν καλύπτει ο αντιρατσιστικό νόμος ώστε να χρειάζεται επιπλέον νομικό όπλο μία δολοφονία σε βάρος γυναίκας;
Ο αντιρατσιστικός νόμος (ν. 927/1979, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 4285/2014) και το άρθρο 81 Α του Ποινικού Κώδικα για το ρατσιστικό έγκλημα δεν περιλαμβάνουν το φύλο. Γενικά, η συμπερίληψη του φύλου στις αντιρατσιστικές νομοθεσίες είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. Κάποια κράτη το περιλαμβάνουν, ενώ άλλα όχι.
Εντούτοις, στην Ελλάδα υπάρχει ένα σημαντικό πλέγμα νομοθεσίας για την ισότητα των φύλων και την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου, καθώς και ειδική νομοθεσία για την ενδοοικογενειακή βία. Επίσης, με την κύρωση της Σύμβασης της Κων/λης λάβαμε ειδικές πρόνοιες για τα εγκλήματα που στρέφονται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο κατά των γυναικών, όπως τα «εγκλήματα τιμής», οι κλειτοριδεκτομές, οι αναγκαστικοί γάμοι, το stalking.
Θα ήθελα όμως να πω το εξής: Οι ανθρωποκτονίες σε βάρος γυναικών από το σύντροφο, το σύζυγο ή άλλο πρόσωπο από την οικογένεια συνήθως δεν έρχονται ως κεραυνός εν αιθρία. Θα έλεγα ότι μάλλον αποτελούν την κορύφωση μιας εξακολουθητικής βίαιης συμπεριφοράς σε βάρος τους. Αυτό που μας λείπει είναι μέτρα πρόληψης της βίας και κυρίως υποστήριξης των γυναικών στα πρώτα στάδια εκδήλωσης μιας βίαιης συμπεριφοράς σε βάρος τους. Για τον λόγο αυτό, συζητούμε με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τη λήψη διάφορων μέτρων, όπως για παράδειγμα τη θέσπιση πρωτοκόλλων για την εκτίμηση της επικινδυνότητας του δράστη. Τέτοια πρωτόκολλα είναι πολύ διαδεδομένα στο εξωτερικό και συμβάλλουν στην πρόληψη βαρύτερων αδικημάτων.
