Φίλες και φίλοι
Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά γι'αυτή σας την πρόσκληση για την ημέρα μνήμης και τιμής για τα διεμφυλικά άτομα που υπήρξαν θύματα διακρίσεων ρατσισμού και μισαλλοδοξίας.
Για ανθρώπους σαν όλους εμάς που πίστεψαν στο δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, στην ελευθερία, στην αυταξία της ανθρώπινης ζωής, στο δικαίωμα να αγαπούν και αγαπιούνται πέρα από τις κοινωνικές νόρμες.
Για ανθρώπους που τόλμησαν να αμφισβητήσουν αυτό που η έμφυλη κοινωνική τάξη επιβάλλει , το σεξ μόνο για τεκνοποίηση, και το σεξ ως μέσο ελέγχου των ανθρώπων υπηκόων και όχι πολιτών.
Πολλά διεμφυλικά άτομα δυστυχώς έχουν δολοφονηθεί ή κακοποιηθεί γιατί κάποιοι αντιλαμβάνονται μέσα από τα σεξοφοβικά – ομοφοβικά προτάγματα της σιωπηλής πλειοψηφίας ότι κάθε προσπάθεια αλλαγής της κοινωνικότητας του γενετήσιου φύλου συνιστά ευθεία αμφισβήτηση των πατριαρχικών θεμελίων του πατρίς θρησκεία οικογένεια.
Οι κοινωνίες που δεν αφήνουν ανοικτές τις κεραίες στη διαφορετικότητα. Οι κοινωνίες που αρκούνται μόνο στην στατική παράδοση γίνονται έμφοβες ατενίζοντας με συμπάθεια τις χειρότερες φασιστικές παρακαταθήκες της ηπείρου μας.
Πρωτοπόρες φεμινίστριες αγωνίστηκαν τον προηγούμενο αιώνα για την έννοια του φύλου. Με τόλμη μίλησαν για το κοινωνικό φύλλο και τους κοινωνικούς ρόλους των γενετήσιων φύλων.Είπαν ανοιχτά όσα κρύβουν οι κάθε είδους αντιδημοκράτες ταγοί, ότι αν θες να μην αλλάξει τίποτα μιλάς για την φύση και τους νόμους της. Μιλάς για φύσει δυνατούς, φύσει αδύναμους, για αναγκαίους προστάτες και αναγκαστικά προστατευόμενους.
Έτσι η κοινωνία που επιδιώκει να διατηρεί αναλλοίωτες τις κανονικότητες της αρνείται πεισματικά να δεχτεί ότι η γενετήσια επιθυμία είναι τόσο δυνατή και τόσο ελεύθερη, ώστε το γενετήσιο ανδρικό φύλο να μπορεί να επιθυμεί να γίνεται κοινωνικά γυναικείο και το γυναικείο ανδρικό.
Το να τολμάς να είσαι ελεύθερος φοβίζει, πόσο μάλλον να τολμάς να λες στην πλειοψηφία ότι επιθυμείς διαφορετικά από τα κοινωνικά επιβαλλόμενα καθώς πρέπει. Ο φόβος , η καταπίεση των επιθυμιών, ο κοινωνικόοικονομικός αποκλεισμός οδηγούν μαθηματικά στα φρικαλέα μονοπάτια του ρατσισμού. Ο ρατσιστής αμφισβητεί την αξία της ανθρωπινής ζωής ,ο άλλος ως διαφορετικός ακόμα και με αλλοπρόσαλλα κριτήρια αντιμετωπίζεται ως μολυσματική νόσος . Η μόλυνση μυρίζει θάνατο .Η συζήτηση για εξυγίανση μοιάζει φυσιολογική και ο θάνατος του μολυσμένου είναι κοινωνικό χρέος . Αν κάποιοι δεν μιλήσουμε , δεν αντιμετωπίσουμε αυτό το θανάσιμο σόφισμα η διαφορετικότητα θα μας φορεθεί σαν χάραγμα εξόντωσης.
Όλοι μας πρέπει να διεκδικούμε ή να ωθούμαστε να διεκδικούμε αξιοπρέπεια στο φως της μέρας. Να δημιουργούμε συλλογικότητες όπως η δική σας . Να δημιουργούμε, να διαπαιδαγωγούμε , να προτείνουμε, να μαχόμαστε κάθε προκατάληψη, κάθε εμπόδιο , κάθε θέσφατο που μικραίνει τη ζωή μας.
Αυτό τον καιρό η οικονομική κρίση στάθηκε αφορμή να γεννηθεί η κοινοβουλευτική φρίκη της Χρυσής Αυγής. Τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά όλοι όσοι πιστεύουμε στη φωτεινή πλευρά της δημοκρατικής Ευρώπης οφείλουμε να συμπορευθούμε , οφείλουμε να παλέψουμε η κρίση να γίνει αφορμή για ένα ορμητικό ποτάμι θετικών μεταρυθμίσεων σε προοδευτική κατεύθυνση.
Να μιλήσουμε άφοβα, να προτείνουμε, να επιδιώξουμε ανεκτικότητα και σεβασμό.
Να διακηρύξουμε ότι το φύλο είναι κοινωνικό.
Να θεσμοθετήσουμε με διακριτό τρόπο την προστασία των διεμφυλικών ατόμων σε χώρους δουλειάς, να επιτύχουμε ισότητα ευκαιριών , να επιβάλλουμε σεβασμό από τον κρατικό μηχανισμό σε κάθε πτυχή του από την εκπαίδευση μέχρι την περίθαλψη και την κοινωνική προστασία.
Να μιλήσουμε ανοιχτά λοιπόν:
Ναι στη θεσμοθέτηση του κοινωνικού φύλου.
Ναι στη θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης ακόμα και γάμου με πλήρη δικαιώματα ανεξαρτήτως φύλου.
Ναι στην κατάργηση του αναχρονιστικών ποινικών νόμων για την παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων.
Ναι στο δικαίωμα να επιθυμούμε , να αγωνιζόμαστε, να εφαρμόζουμε όλοι μαζί ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα στη χώρα μας και σε μια δημοκρατική Ευρώπη.
Ας σημειώσουμε ότι το Άρθρο 14 της ΕΣΔΑ, απαγορεύει τις διακρίσεις για λόγους «όπως το φύλο, η φυλή, το χρώμα, η γλώσσα, η θρησκεία, η πολιτική ή άλλη πεποίθηση, η εθνική ή κοινωνική καταγωγή, η σχέση με εθνική μειονότητα, η ιδιοκτησία, η γέννηση ή άλλη κατάσταση», δεν υπάρχει δηλαδή ρητή αναφορά στην ταυτότητα κοινωνικού φύλου.
Δεν προσθέτει τίποτε στο αυτονόητο δικαίωμα των διεμφυλικών ανθρώπων να αυτοπροσδιορίζονται και να είναι οι ρυθμιστές της ζωής τους. Αλίμονο αν περιμέναμε τη βιβλιογραφία για να θυμηθούμε ότι η ανθρώπινη ζωή είναι αυταξία.
Ίσως λοιπόν η όποια ελπίδα μας να βρίσκεται στην εκπαίδευση με την ευρεία έννοια – παρότι και εκεί πάντα θα βρισκόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με τον κυρίαρχο λόγο (και θα σπάμε και που και που τα μούτρα μας). Αλλά οι άνθρωποι που έχουν τα κότσια να αντιστέκονται έμπρακτα στο κυρίαρχο αφήγημα για την έμφυλη τάξη έχουν αντεπεξέλθει ήδη σε πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις και αυτό εσείς το γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα.
Η ανάγκη για αναπτυξιακή πολιτική ως μοναδική διέξοδος από την κρίση είναι επιτακτική σήμερα, περισσότερο από ποτέ.
Ο ρόλος των δημοσίων επενδύσεων θα μπορούσε να αποτελέσει το βασικότερο εργαλείο προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά δυστυχώς όπως διαφαίνεται και από τον προϋπολογισμό, κάτι τέτοιο δεν γίνεται πράξη.
Η Ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να βρίσκεται για 6η συνεχόμενη χρονιά σε βαθιά ύφεση με το ΑΕΠ να μειώνεται το 2013 κατά 4.5%.
Από κοινωνική σκοπιά η ανεργία αποτελεί σήμερα το υπ αριθμόν 1 ζήτημα. Τα τελευταία τρία χρόνια της δημοσιονομικής προσαρμογής έχουμε έκρηξη, με τους ανέργους να ξεπερνούν το 1 εκ, ενώ τα νέα μέτρα στα εργασιακά θα οξύνουν το πρόβλημα.
Κι όλα αυτά χωρίς να υπολογίζεται η υποαπασχόληση, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις που κλείνουν.
Δυστυχώς στην υποβαθμισμένες γειτονιές της Β' Πειραιά η ανεργία και η υποαπασχόληση είναι παρούσες εδώ και αρκετά χρόνια. Ο κλάδος της ναυπηγοεπισκευαστικής με τεράστια ιστορία στην Ελλάδα και παλαιότερα άκρως επιτυχημένη παρουσία στις διεθνείς αγορές, πλήττεται περισσότερο από κάθε άλλον σήμερα. Ο κύριος πυλώνας απασχόλησης και ανάπτυξης της περιοχής, αλλά και η καρδιά της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας, υπολειτουργεί, σβήνει αργά και σταθερά.
Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος που απασχολούσε πάνω από 40.000 εργαζόμενους και πάνω από 700 επιχειρήσεις έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια από όλες τις Κυβερνήσεις της χώρας.
Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά, η μηδενική δραστηριότητά του τα τελευταία τρία χρόνια, το αδιέξοδο και ο παραλογισμός σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, έχει συνέπειες και για τη ναυπηγική βιομηχανία της χώρας Και για τους 1.100 απλήρωτους εργαζόμενους.
Αλλά και για τις εκατοντάδες επιχειρήσεις και τους χιλιάδες εργαζόμενους της ΝΕΖ η λειτουργία της οποίας εξαρτάται ΑΜΕΣΑ από τα Ναυπηγεία.
Πριν από λίγες μέρες η Δημοκρατική Αριστερά υπογράμμισε την ανάγκη να ξεκινήσει άμεσα η διαπραγμάτευση με την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ, ώστε να αρθεί το πρόστιμο που επιβλήθηκε.
ΝΑ ΑΡΘΕΊ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ, και τα ναυπηγεία να μπορούν να αναλάβουν και εμπορικές δραστηριότητες εκτός από το Πολεμικό Ναυτικό.
Δεν μπορεί να συνεχιστεί η απραξία, η σιωπή.
Γνωρίζω ότι δεν είναι μια εύκολη διαπραγμάτευση.
Είναι όμως η μόνη διέξοδος, η μόνη λύση για να ΜΗΝ βάλουμε οριστική ταφόπλακα στη ναυπηγική βιομηχανία της χώρας. Για επενδύσεις, για θέσεις εργασίας και την πολυπόθητη ανάπτυξη.
Πέρα όμως από αυτό είναι ανάγκη να δούμε ΑΜΕΣΑ, ΣΗΜΕΡΑ, όχι αύριο, τον ισχυρό ρόλο που μπορεί να επιτελέσει η ΝΕΖ Περάματος στον τομέα των ναυπηγοεπισκευών. Έναν τομέα ο οποίος ουδέποτε στηρίχθηκε σε καμιά άμεση ή έμμεση χρηματοδότηση, ούτε έχει υπαχθεί σε Ευρωπαϊκά Προγράμματα.
Είναι ανάγκη να δούμε άμεσα τον εκσυγχρονισμό των υποδομών του ΟΛΠ μέσω του ΕΣΠΑ καθώς και την ενεργοποίηση του ΝΑΥΣΟΛΠ. Να εξεταστούν προτάσεις που έχουν γίνει από παραγωγικούς φορείς, όπως η μείωση των τιμολογίων του ΟΛΠ, το πάγωμα των ληξιπρόθεσμων οφειλών για 3 χρόνια και η παροχή φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας μέχρι να μπορέσει να ομαλοποιηθεί η δραστηριότητα της.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Η βασική αρχή που πρέπει να διέπει την κατάρτιση του προϋπολογισμού είναι ο εξορθολογισμός των δημοσίων δαπανών.
Παρόλα αυτά σε διάφορα σημεία του υπάρχει μεγάλη ασάφεια σχετικά με το αν η μείωση γίνεται στα πλαίσια αυτής της αρχής.
Ενώ για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, για παράδειγμα, προβλέπεται μείωση των συνολικών δαπανών κατά 10.7%, οι δαπάνες για την Κεντρική Υπηρεσία του ΥΠΕΘΑ προβλέπεται να αυξηθούν κατά 127%.
Συγκεκριμένα, αυξάνονται οι καταναλωτικές δαπάνες και οι δαπάνες για το ΝΑΤΟ, ενώ οι δαπάνες εξυπηρέτησης της δημόσιας πίστης υπερδιπλασιάζονται, όταν οι αντίστοιχες για ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΝ και για τις Υπηρεσίες Πολεμικής Αεροπορίας μηδενίζονται.
Οι εξοπλιστικές δαπάνες αυξάνονται σε σχέση με το 12 κατά 50 εκ., ενώ σε σχέση με το 11, εμφανίζονται διπλάσιες.
Η διαφορά αυτή των 50 εκ. αντανακλά πιθανότατα κάποιες μεταθέσεις στις πληρωμές των εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Εμείς, σαν Δημοκρατική Αριστερά προτείναμε, την ακύρωση αγοράς νέων οπλικών συστημάτων, την αξιοποίηση πεπαλαιωμένου εξοπλισμού καθώς και την αναδιοργάνωση δομών λειτουργίας των ενόπλων δυνάμεων και την αύξηση της αποτρεπτικής τους ικανότητας.
Με αυτόν τον τρόπο το σαφώς μεγαλύτερο εξοικονομούμενο ποσό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων με σκοπό να αποφευχθεί ο φαύλος κύκλος της υφεσιακής πολιτικής.
Δεν παραγνωρίζουμε βέβαια, ότι για ΠΡΩΤΗ φορά έγιναν ουσιαστικές ενέργειες στον τομέα της Εθνικής Άμυνας προς αυτήν την κατεύθυνση, ενέργειες που είχαν σαν αφετηρία τις δικές μας προτάσεις.
Παρόλα αυτά υπάρχει ακόμα σημαντικός χώρος για περαιτέρω βελτιώσεις.
Ενδεικτικά, οι συνολικές δαπάνες των κεντρικών υπηρεσιών των γενικών επιτελείων έχουν ΗΔΗ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ τις προβλεπόμενες από τον προϋπολογισμό του 2012, κατά 350 εκ. αποτελώντας δείγμα κακής διαχείρισης.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Το πρώτο τη τάξει υπουργείο, το Υπουργείο Εξωτερικών, έχει από τους μικρότερους προϋπολογισμούς μεταξύ των υπουργείων της χώρας (μόλις 0,47% του προϋπολογισμού του κράτους).
Με μόλις 295 περίπου εκατ. ευρώ, συνολικό προϋπολογισμό, το ΥΠΕΞ, συμμετέχει ενεργά στην εθνική προσπάθεια για την υπέρβαση της κρίσης και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας μας.
Το ΥΠΕΞ είναι μάλιστα παραγωγικό υπουργείο που φέρνει εισόδημα στη χώρα, είτε άμεσα με προξενικές πράξεις είτε έμμεσα με την προώθηση συνεργασιών και προβολή της χώρας.
Ο συνεχώς μειούμενος προϋπολογισμός του ΥΠΕΞ, όπως προβλέπεται για την πενταετία 2012 – 2015, θα δυσχεράνει την προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό.
Χαιρετίζουμε το κλείσιμο Αρχών στο εξωτερικό μόνο όταν αυτές υλοποιούν ένα στρατηγικό σχεδιασμό εξορθολογισμού και εκσυγχρονισμού της λειτουργίας και όχι όταν γίνονται με τρόπο οριζόντιο και αποδυναμώνουν νευραλγικά σημεία όπου η ελληνική παρουσία είναι σημαντική (Πέρθ).
Αντίστοιχα, στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών πολλά ερωτηματικά εγείρονται αναφορικά με το περιεχόμενο των καταναλωτικών δαπανών οι οποίες παρουσιάζονται αυξανόμενες όταν οι αποδοχές και οι συντάξεις για την εν λόγω υπηρεσία αναμένεται να μειωθούν κατά 25%.
Επιπροσθέτως η επιβάρυνση των καταναλωτικών δαπανών στο λειτουργικό κόστος της Κεντρικής Υπηρεσίας αντιστοιχούν στα 2/3 του συνολικού ποσού.
Αναφορικά, με τις προτάσεις μειωμένης συμμετοχής μας στους προϋπολογισμούς διεθνών οργανισμών και σε αναπτυξιακή βοήθεια που ακούστηκαν σε αυτή την αίθουσα, ένα μόνο οφείλουμε να σημειώσουμε:
Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα μας αυτή τη στιγμή είναι μία περαιτέρω εσωστρέφεια στην εξωτερική της πολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Παρόλα τα προβλήματα και τις ασάφειες που παρουσιάζει ο προϋπολογισμός, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε το γεγονός ότι αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την επιθυμητή δημοσιονομική προσαρμογή, που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα προς την ανάπτυξη.
Ο εξορθολογισμός των δημοσίων δαπανών αποτελεί κύριο μέλημα της Δημοκρατικής Αριστεράς με διττό προσανατολισμό. Την προστασία των μισθωτών και συνταξιούχων παράλληλα με αναπτυξιακές πολιτικές που θα ανακόψουν την ύφεση. Επιπλέον, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε εκτός από τη δημοσιονομική εξυγίανση χρειαζόμαστε εκείνες τις οικονομικές πολιτικές που θα εξασφαλίσουν την μεταβολή του αρνητικού κλίματος ούτως ώστε να αποκατασταθεί η Ελλάδα ως ισότιμο και αξιόπιστο μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας.
